میرحسین موسوی
روز پنجشنبه، افرادی منسوب به حزب مجمع ایثارگران، مقابل دانشگاه تهران تجمع کردند. در میان افکار عمومی حواشی این تجمع چندان مورد توجه قرار نگرفت، حتی انتشار تصاویری توسط رسانه‌های فارسی‌زبان که تلاش داشت، جو اطراف دانشگاه تهران را امنیتی و ملتهب نشان دهد هم نتوانست واکنش افکار عمومی را به این اتفاق برانگیزد.
۱۴ سال پیش در چنین روزی، یک کاندیدای انتخابات درحالی که هنوز شمارش آرا ادامه داشت، اعلام کرد «برنده قطعی انتخابات اینجانب هستم» و هر نتیجه‌ای غیر از این یعنی تقلب
در میانه امضا جمع کردن‌های رضا پهلوی برای کمپینش، تلاش‌های مسیح علی‌نژاد برای اینکه بگوید «اگرچه مردم در خیابان نیستند اما انقلاب [فرضی‌شان] در دل‌های مردم زنده است.» و وسط دعواهای ادامه‌دار اپوزیسیون بر سر اینکه بالاخره رئیس کیست؟ میرحسین موسوی در ۱۵ بهمن‌ماه بیانیه‌ای صادر کرد و از تغییر قانون اساسی، ایجاد مجلس موسسان و برگزاری همه‌پرسی گفت. صحبت‌هایی که البته با تشویق پرهیاهوی ضدانقلاب مواجه شد و پروژه براندازی را این بار از زبان میرحسین موسوی تکرار کردند.
کشورهای مختلف در مواجهه با ضعف‌های خود به طرق مختلفی اقدام می‌کنند. کمتر کشوری است که دربرابر ضعف‌های خود، مسیر ارتجاعی و گذشته را درپیش بگیرد و حل مشکلات را به کائنات واگذار کرده و دست روی دست نهاده و نابودی خود را نظاره کند.
مسیح علینژاد در نشست ضدایرانی دیشب درباره بیانیه میرحسین موسوی گفت که شجاعت آقای پهلوی را ندارد که بگوید از بیانیه موسوی استقبال می‌کنم چون خیلی از خانواده‌ها ممکن است بگویند ایشان در دهه ۶۰ مقصر بوده در اعدام‌ها و باید دادگاهی بشه. میرحسین موسوی با اقدامات رادیکال خود اکنون در نقطه‌ای قرار دارد که نه در جریان برانداز جایگاه آنچنانی دارد و نه در داخل در میان نیروهای سیاسی وزنه قابل توجیهی است تا جاییکه حتی رئیس دولت اصلاحات که در انتخابات ۸۸ به نفع او از صحنه رقابت کناره‌گیری کرد در موضع‌گیری اخیرش با موسوی مرزبندی کرد. شاید این نتیجه محتوم هر اقدام رادیکالی به‌خصوص در عرصه سیاسی اجتماعی ایران باشد که مهره‌هایش را به لبه پرتگاه می‌برد.
 میرحسین موسوی در بیانیه‌اش از سیاست‌های ماجراجویانه دشمن محور به جای دوستی و همکاری نوشته؛ شوخی می‌کنید آقای موسوی؟ بعد از ترور سردار قاسم سلیمانی و پاره کردن برجام توسط ترامپ، بعد از ترور شهید فخری‌زاده و صیاد خدایی از  سیاست‌های ماجراجویانه دشمن محور حرف می‌زنی؟ شما یا در غار بودید و دیر به حرف‌های سال ۷۶ و ۷۷ رسیدید یا محصول استحاله تدریجی شماست.  در زمانی که یک معترض هم در خیابان نیست بیانیه وکالت به مکتب رضا پهلوی می‌دهید؟ این یعنی با یک جهان کاملا ذهنی و ترسناک و به دور از سیاست و بدیهیات و ارزش‌های ملی طرفیم و در جهان هپروتیات حرف می‌زنید!
یکی از نکات قابل‌توجه درباره براندازان که درمورد جبهه داخلی و خارجی آنها نیز مشترک است، تناقضات رفتاری و گفتاری آنهاست. میر‌حسین موسوی که در جریان وقایع امسال چندین‌بار همسو با براندازان موضع‌گیری کرده است در جدیدترین نمونه از اظهارات خود رسما طی بیانیه‌ای از جمهوری اسلامی عبور کرده و پیشنهاد تغییر نظم موجود در چهارچوبی غیر‌خشونت‌آمیز را داده است.
رئیس دولت اصلاحات در بخش دیگری از بیانیه خود تلاش‌ها برای براندازی را ناممکن دانسته و با اشاره به قطبی که «همه چیز سیاه و وحشتناک جلوه داده می شود .
ایران دشمن کم ندارد، از آمریکا و رژیم‌صهیونیستی و انگلیس تا همین عربستان‌سعودی.
بعد از انقلاب اسلامی جنگ عدالت‌طلبی و فلسفه صدرا به‌وجود می‌آید یعنی فلسفه صدرا ضدعدالت است و مفاهیم عدالت اجتماعی در فلسفه ملاصدرا وجود ندارد.
جمعی از فعالان سیاسی و رسانه‌ای جریان انقلاب در نامه‌ای به سران جریان اصلاحات و اعتدال از سکوت آن‌ها مقابل مواضع میرحسین موسوی انتقاد کرده و این سکوت را نشانه ناجوانمردی و بی‌معرفتی سیاسی دانستند.
واقعا کرباسچی خیلی مقصر نیست، این زمین بازی دوسر باختی است که رادیکالیسم برای شما می‌سازد، بالاخره ارّه هر طنابی را می‌برد.
سکوت و انفعال اصلاح‌طلبان در مواجهه با بسیاری از ساختارشکنی‌ها ازجمله نوشتار اخیر میرحسین موسوی باعث شده است عملا مرزی بین اصلاح‌طلبی اصلاح‌طلبان و راهبرد براندازی جماعت اپوزیسیون باقی نماند.
او متخصص ساختن بازی باخت-باخت است؛ باخت برای همه.
موسوی با افراط‌گرایی‌ در سیاست، اکنون حتی تبدیل شدن به «صدای داعش» را برای خود ارزش می‌داند.
1 2 3
یادداشت