اساسا بین تفکر فلسفی و آموزش نظام بند ارتباطی وجود دارد، در ادامه نوشتار معنا فلسفی بسط پیدا می‌کند به مطلق اندیشیدن و تفکر کردن. چرخش دیگری هم در مقدمه دیده می‌شود آن هم اصالت ایده است، به این معنا که وقتی یک پدیده اجتماعی شکل می‌گیرد موضوع سازنده و معنا‌دهنده به آن ایده فلسفی است.

دوباره باید به نظام تعریف‌هایمان در دانشگاه برگردیم. ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که دینی بودن یکی از عناصر پایه‌ای و اساسی آن است. به این معنا که هرگونه تحلیل درباره جامعه بدون درنظر گرفتن عنصر دینی به سرانجام نمی‌رسد. کاری ندارم که چه تحلیلی و به چه صورتی. به هرحال دین یکی از عناصر زندگی ایرانی است.

جامعه فلسفی ما پیچیده است و تحلیلش پیچیده‌تر، درنتیجه من نمی‌توانم در اینجا داوری کلی کنم و ترجیح می‌دهم به‌طور خاص درمورد نظرورزی فیلسوفان پیرامون دانشگاه به‌مثابه نهاد علم قضاوت کنم؛ درمجموع تجربه ایرانی در این‌باره نحیف است و یعنی خودآگاهی ایده‌ای از دانشگاه فقدان‌ها و مشکلات مهمی دارد.

بیستمین مناظره فصل سیزدهم مجله تصویری «زاویه» با موضوع «استقلال دانشگاه در ایران» با حضور دکتر میثم سفیدخوش و دکتر علی خورسندی‌طاسکوه برگزار شد.