ما نوجوان‌ها در جهان تولیدات رسانه گوشه‌ای ایستادیم و فقط نگاه می‌کنیم که عده‌ای بدون آنکه نوجوان را بشناسند مشغول تولید محتوا برای ما هستند و بعضی هم فقط تقلا می‌کنند تا ما را به میدان بیاورند و سکوت‌هایمان را به گوش جامعه برسانند.

فیلم ۱۳، لایه‌ها و بعدهای متفاوت بحران‌های نوجوان‌ها را بازگو کرده است؛ از درک نشدن، نپذیرفتن، تحقیر و تمسخر تا سرکوب کردن احساسات‌شان و سرپوش گذاشتن بر هیجانات آنها، تظاهر و سکوت‌های بیمناکِ پر از فریاد و درنهایت پناهنده شدن به هر آدم و ریسمان و آرمانی!

بعضی‌ها مسرور بودند و بعضی‌ها محزون. یکی نگران درس‌هایش بود و دیگری دلتنگی برای دوستانش و مدرسه، صبرش را لبریز کرده بود، این میان کسانی هم بودند که دوست داشتند این تعطیلات همین‌طور ادامه‌دار شود و مدارس مجازی بمانند. تازه نگران بودند بعد از بازگشایی مدارس دیگر روزهای تعطیل هم معلم‌ها دست از سرمان برنمی‌دارند و درس‌هایمان در تعطیلات آلودگی هوا مجازی هم که شده، روبه‌راه است.

گاهی خنگ خطاب می‌شدیم و از زبان دیگری تلاشگر. مانده بودیم میان هویت‌های چندگانه‌ای که به اعماق وجودمان تحمیل می‌کردند. اما در انتها فهمیدیم، هویت ما دقیقا خود ماییم و خودمان هستیم که هویت‌مان را می‌سازیم.