شکی نیست که نظام آموزش عالی در ایران گرفتار مشکلات عدیده‌ای است که ناشی از عوامل متعددی است و چه بسا اثر متقابل این عوامل بر یکدیگر اوضاع را بغرنج‌تر هم کرده است. این موضوع نیازمند بررسی‌های جامع و گسترده است اما ظاهرا بعضی از تحلیلگران ترجیح می‌دهند که با توسل به یک تحلیل ساده و کاربردی موضوع را فیصله دهند. این تحلیل ساده روایتی امروزی از افسانه دیو و پری است.

مهدی گلشنی،مدیرکل حمل و نقل عمومی از مکاتبه با آموزش عالی برای مجازی شدن دانشگاه‌ها در۱۰ روز اول مهر ماه در راستای کاهش ترافیک پایتخت خبر داد.

در گفت‌وگوی مکتوب، دکتر گلشنی به چند سوال ما در ارتباط با کتاب «جستارهایی در فیزیک معاصر» تازه منتشر شده و موضوع علم و علوم انسانی در ایران پاسخ داده است.

در گفت وگوی مکتوب پیش رو با مهدی گلشنی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی به هدف تهیه کتاب رابطه علم و دین و نوع پاسخ‌ها و اختلافات و شباهت‌های اندیشه این چهار حکیم مسلمان معاصر پرداخته شده است.

کتاب «علم و شبه‌علم» نوشته دکتر مهدی گلشنی، محمد جمالی و مرتضی خطیری است که در آبان99 در 64 صفحه توسط نشر علم به‌چاپ رسیده است.

از زمان کنار رفتن دکتر گلشنی (1387)، پژوهشگاه علوم انسانی هم سیر قهقرایی خود را آغاز کرد تا به‌امروز که در وضعیت بالایی از ناکارآمدی به‌سر می‌برد.

به نظر من این بیماری همه‌گیر (کرونا) برخی وجوه پنهان سیاست‌ها و فرهنگ‌ها را عیان کرد. [کرونا] نگاه به غرب را در سایر کشورها تغییر خواهد داد و کشورهای غربی درجه اول -از لحاظ قدرت و تاثیرگذاری- نظیر آمریکا و انگلیس، اثرگذاری‌شان در سایر نقاط جهان تضعیف خواهد شد و کشورهای شرقی نظیر چین از آن [ضعف آنها] بهره‌مند خواهند شد.

گلشنی با اشاره به اینکه هیچ‌هماهنگی‌ای میان اعضای شورا وجود ندارد، تاکید کرد: «متاسفانه در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی هیچ‌طرحی برای حل مشکلات موجود ارائه نشده و هر یک از اعضا برای خود کار می‌کنند، بدون آنکه هیچ‌هماهنگی‌ای وجود داشته باشد.»

بعد از گذشت حدود چهاردهه از عمر این نهاد بالادستی هنوز سازوکار مشخصی برای اجرای مصوبات آن تعیین نشده و امروز فهرست عریض و طویلی از مصوبات این شورا وجود دارد که علی‌رغم ابلاغ آن هیچ‌گاه‌ اجرا نشده است.