ممیزی
یک چالش برای سیدعباس صالحی بحث ممیزی و سانسور بود، البته او در زمان معاونت فرهنگی هم با این مساله روبه‌رو شده بود و برایش بیگانه نبود، زمانی که به وزارت ارشاد رسید، سوال تکراری اکثر رسانه‌ها بر همین مدار ممیزی می‌چرخید.
مدیر اداره کتاب وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد که در دوسال گذشته، حدود ۳۷ هزار عنوان کتاب ممیزی خوردند.
بی‌تردید یکی از پرسروصداترین فیلم‌ها و سریال‌هایی که در سال ۱۴۰۳ به دست مخاطب ایرانی رسید، سریال ‌حشاشین‌ محصول ۲۰۲۴ مصر است که در ماه رمضان ۱۴۴۵ روی آنتن شبکه تلویزیونی مصری dmc می‌رفت و به فاصله‌ای کوتاه، در جهان عرب و البته ایران پرمخاطب شد.
سعید مقیسه: «حذف سخنان دختر شهید سلیمانی در خصوص سریال‌های مورد علاقه ایشان بر اساس نظر ارزیاب تعیین‌شده از ساترا نبوده است.»
تلاش کردیم با مرور وعده‌های مدیران فرهنگی دولت روحانی و آنچه در این ۸ سال رقم زدند، خیلی کوتاه به موضوع نشر و کتاب در دولت‌های یازدهم و دوازدهم بپردازیم. ازنظر آماری هم نگاهی داشتیم به اینکه وضعیت کتاب از سال ۹۲ تا ۱۴۰۰ چه تفاوت‌هایی کرده است.
روزها می‌گذشت و دولت روحانی ثابت می‌کرد که در حوزه فرهنگ و هنر فاقد راهبرد است و ماحصلش این شد که در مختصات تولیدات فرهنگی نه‌تنها نتوانست قدم موثری بردارد، بلکه با سهل‌انگاری در حوزه‌های مدیریت فرهنگی و رهاشدگی نقاط اثرگذار، راه ورود ابتذال به عرصه فرهنگ را از طریق کانال‌ کسب منفعت باز گذاشت.
رافعی گفت: «این دوستان چرا تا این اندازه نگران هستند؟ این کار آنها باید مورد کالبدشکافی و آسیب‌شناسی قرار بگیرد. باید مشخص شود چطور از بین نزدیک به ۶۰فیلم، تنها ۱۶فیلم استحقاق ورود به جشنواره را پیدا کرده است؟ این دوستان باید پاسخ دهند که چطور قطار جشنواره انقلاب اسلامی را تا اندازه‌های یک مینی‌بوس کوچک کرده‌اند.
«ممیزی» چه از نوع پیش از انقلابش، چه از نوع دهه شصتی‌اش و چه از نوع سال ۹۹، آفتی است که بین این دو فاصله می‌اندازد. این سبب شده سینما از زندگی ایرانی دور شود و زندگی ایرانی نیز از سینما دور شود. همین جریان سبب شده سینمای ما به سمت تقلید از فیلم‌های وارداتی برود
کارگردان سینما با نقش داشتن مدیران در ممیزی‌ها گفت: «متاسفانه مدیران ما روزبه‌روز که جا می‌افتند، ملاحظه‌کارتر می‌شوند و آمادگی پذیرش و قبول هیچ‌ریسکی را ندارند، درحالی که اگر مشکل فیلم آقای نعمت‌الله و فیلم‌های دیگر، مواردی است که در قبل بوده و حالا دوباره مطرح شده، اینکه اسمش ریسک نیست و بیشتر «سلیقه» است که مدیران جدید دارند و یک «نه» می‌گویند و تا انتهای کار خودشان را راحت می‌کنند.
بدعت جدید‌ی که در جشنواره فجر راجع‌به ممیزی فیلم‌ها گذاشته شد، تنها بدعتی نیست که در دوران مدیران فعلی ارشاد، جشنواره فجر آن را تجربه کرد.
اساسا اگر در راس هرم اجرایی کشور، اراده‌ای جدی برای حمایت از نقدهای دلسوزانه هنرمندان وجود داشت، لایه‌های پایین‌تر هم کمتر به خودشان جرأت می‌دادند بلافاصله نسبت به هر فیلمی واکنش نشان دهند و توقع داشته باشند که آن فیلم نه‌تنها توقیف، بلکه معدوم شود.
قطعا اگر ارشاد سهم نظارتی خودش را پرداخت می‌کرد و کارگردان و تهیه‌کننده قورباغه هم متوجه بودند که در کجا و چه شرایطی فیلم می‌سازند الان با چنین مشکلاتی مواجه نبودند.
هر روز که در حساب‌کشی دقیق صورت‌‌های مالی سینما، شبکه خانگی و تئاتر ایران تعلل شود، یک ضربه جدید به اموال عمومی خواهد خورد و نفوذ عد‌ه ای که می‌خواهند حتی بعد از تغییر سیستم اجرایی کشور، همچنان در سینما دستی بر آتش داشته باشند، چند جریب بیشتر خواهد شد.
آهنگساز و مدیرکل سابق دفتر موسیقی وزارت ارشاد گفت: امروز در دنیای رسانه‌ها چیزی به‌معنای ممیزی و سلب ارائه محصول نداریم. باید در یک‌جایی این تصمیم را بگیریم که به موسیقی رپ مجوز بدهیم و آن را کنترل کنیم و امثال تتلو را مدیریت کنیم تا باشند.
بعد از این جدل‌ها، تازه حرف و حدیث‌ها شروع شد که وزارت ارشاد در راستای کوچک‌سازی که از ابتدای امسال مطرح شده، می‌خواهد بعد از ادغام موسسات خود، بحث ممیزی را به «بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان» بسپارد.
یادداشت