مصباح‌یزدی
علامه محمدتقی مصباح‌یزدی واجد یک شخصیت علمی و معنوی است که رهبر انقلاب چه در زمان حیات و چه در زمان فوت ایشان بارها بر لزوم بهره بردن از تولیدات فکری ایشان تاکید کرده‌اند.
پول‌وحکمرانی‌نیزجزوفناوری‌های‌اجتماعی‌هستندوبرای‌رسیدن‌به‌هرواقعیتی‌مانند تولید دام، بیشتراز مرگ‌ومیرآنها بایدحکمرانی آن را به‌وجودآوردتاهدف تامین شود.
مریدان ایشان محدود و منحصر به شهر اصفهان نمانده و در همه کشور جامعه مذهبی به وی علاقه‌مند بودند.
طبعا علومی که در دانشگاه‌ها تدریس می‌شوند در دو بخش علوم‌طبیعی و انسانی است که علوم‌طبیعی خطر کمتری دارد و نمی‌تواند مستقیما درجهت استحاله فرهنگی نقش داشته باشد، اما آنچه خطرناک است علوم‌انسانی است که به‌صورت مستقیم در تغییر فرهنگ‌ها نقش دارد.
اساس گرفتاری‌های دنیای غرب بی‌دینی نیست یا دین‌های غلط نیست. اساسش این است که یکسری مبانی معرفتی را در ضمن این بی‌دینی‌ها به‌عنوان پایه قرار داده‌اند که ریشه معرفت، اخلاق، دین و حتی انسانیت را به‌هم می‌زند و آن ترویج شک‌گرایی بود.
اگر کسی از هر یک از ما بپرسد که حکومت‌ها در وضعیت ایده‌آل خودشان چه خاصیتی برای شهروندان و انسان‌ها دارند؟ بدون‌تردید پاسخ می‌دهیم که قرار است حکومت‌ها با برقراری امنیت در محدوده اقتدارشان، از ما در برابر حمله به جان و مال‌مان حراست کنند و نیز با شیوه‌های متعددی، تدارکاتی فراهم کنند تا بتوانیم درکنار یکدیگر مسالمت‌آمیز زندگی کنیم.
همایش بین‌المللی «علوم‌انسانی‌اسلامی در اندیشه علامه‌محمدتقی مصباح‌یزدی» دی‌ماه امسال به‌همت موسسه آموزشی پژوهشی امام‌خمینی(ره) برگزار خواهد شد.
همایش بین‌المللی «علوم‌انسانی‌اسلامی در اندیشه علامه محمدتقی مصباح‌یزدی» دی‌ماه امسال به‌همت موسسه آموزشی و پژوهشی امام‌خمینی(ره) برگزار خواهد شد.
در دولت متعالیه به‌معنای حکومت اسلامی، خداوند متعال تنها محور در همه شئون تقنینی، قضایی و اجرایی است و این برگرفته از اصل توحید در خالقیت، مالکیت، ربوبیت تکوینی و تشریعی حضرت حق است. بر این اساس که اسلام دین جامع و کامل است و برای همه شئون زندگی در‌جهت سعادت دنیا و آخرت برنامه دارد، قوانین اداره جامعه و نحوه قضاوت نیز باید منطبق بر شرع باشد و قوانینی که با آن در تعارض باشند مشروعیت ندارند.
وقتی به زندگی علامه مصباح‌یزدی می‌نگریم، ویژگی‌های خاصی دیده می‌شود که یکی از آنها نگاه مبتنی‌بر مساله‌یابی و حل مساله ایشان بود. نگاه علامه مصباح‌یزدی به جامعه بود و ازاین‌رو مسائل را بهنگام دریافت می‌کرد و برای آن راه‌حل‌های فکری و بنیادی ارائه می‌داد و نظریه‌پردازی می‌کرد. این منش و روش در میان فیلسوفان مسلمان قابل‌تأمل بوده و تمدن نوین اسلامی نیازمند چنین فیلسوفان اجتماعی است.
اگر اساتید دانشگاه فقط همّشان این باشد که درس بگویند، فقط بنایشان بر این باشد که تعلیم کنند اینها را، پهلویش تربیت نباشد، تربیت معنوی نباشد، از دانشگاه آنها می‌آید بیرون که فساد می‌کنند. حوزه‌های علمی هم همین‌طور است. اگر در حوزه‌های علمی قدیمی تهذیب نباشد، اخلاق نباشد، آموزش معنوی نباشد، فقط آموزش علمی باشد، فقط علم در کار باشد، آنجا هم افرادی از آن خواهند بیرون آمد که دنیا را هلاک می‌کنند، به هم می‌زنند.
امام خمینی(ره) به‌محض اینکه گزارش علامه مصباح(رض) درباره موسسه «در راه حق» را مشاهده کردند، فرمودند که شما این کار را توسعه دهید و من تا زمانی که زنده هستم، هزینه‌های آن را شخصا متقبل می‌شوم.
مرور آثار و اندیشه مرحوم علامه مصباح‌یزدی به‌عنوان یکی از متفکران جریان‌ساز در حوزه علوم انسانی نشان می‌دهد که وی تلاش کرده با بهره‌گیری از رویکرد اجتهادی جاری در سنت حوزوی و با تکیه‌بر ادله دینی خوانشی متفاوت از مسائل علوم انسانی داشته باشد. آیت‌الله مصباح با عبور از انحصار تجربه‌گرایی در تبیین مسائل سعی دارد ظرفیت «نقل» (آیات و روایات) و حکمت اسلامی را در ارتقای علوم انسانی به‌کار گیرد.
سپهبد سلیمانی وقتی در قامت مصلحی اجتماعی قد علم می‌کند و همه جوانان این مملکت را فرزند خود و اسلام و انقلاب می‌خواند و هر تفکر تفرقه‌افکنی را در مخالفت با اسلام و نظام معرفی می‌کند، کاری جز اصلاح شکاف‌های اجتماعی انجام می‌دهد که کسان دیگری همواره در جامعه شعار آن را می‌دهند و ژست آن را می‌گیرند.
با توجه به بررسی حرکت اجتماعی آیت‌الله مصباح در سطح نهاد علم و تربیت نیروی فکری، به نظر می‌رسد او در گام نخست کوشید ضمن توجه به تقدم مبانی معرفتی بر مبانی غیرمعرفتی، اقدام به تدریس مجموعه «معارف قرآن» کرده تا طلبه‌های علوم دینی، مجهز به مبانی نظری و متناسب با علوم روز تربیت شوند.
1 2 3
یادداشت