یکی از مولفه‌ های اصلی که باید به آن فکر کنیم درون‌زا بودن اقتصاد است. هرچقدر اقتصاد ما درون‌زا بوده و تکیه بر توان داخل داشته باشیم، تحریم‌پذیری ما کم شده و طمع دشمنان و مخالفان ما برای تحریم کمتر می‌شود.

اولویت بسیار مهم دیگر در دولت آینده، توجه به مساله استقلال است. سیاست‌خارجی کشور ما باید به‌گونه‌ای باشد که ما عزت‌مدارانه در مقابل دیگران قرار بگیریم، طوری که هیچ کشوری جرأت نکند موضوع خاصی را به ایران دیکته کند، درحالی‌که امروز در دنیا کشورهای قدرتمند به خود حق می‌دهند که خود را کدخدای دنیا بدانند و شعارهای خود را به کشورهای ضعیف‌تر دیکته کنند.

مدارسی که طالبان از آن ریشه گرفته است به‌تازگی ایجاد نشده‌اند بلکه مربوط به 200 تا 300سال پیش هستند. نگرش سلفی و دیوبندی که طالبان از آن پیروی کرده و با عینک آن به مسائل نگاه می‌کند، قابل تغییر نیست، بلکه ایدئولوژی است. مثل این است که مانیفست یک حزب تغییر کند و اعضای آن براساس شرایط روز مانیفست خود را از نو بنویسند.

آقای اژه‌ای رویکرد مدیریتی خود را در راستای هر 6 بند تنظیم می‌کنند و توان خود را براساس هر 6 حوزه قرار می‌دهند، به‌طوری که بندی بر زمین نماند، ‌ البته درعین حال فکر می‌کنم آقای اژه‌ای سال‌ها تجربه سخنگویی قوه‌قضائیه را داشته‌اند و از این‌رو از مشی تعاملی گسترده با مردم و رسانه‌ها برخوردار هستند.

به‌طور یقین همسو بودن سه‌قوه مزایایی دارد؛ سه قوه می‌توانند هم‌افزایی خوبی داشته و همکاری را شدت ببخشند، تفاهم کرده و درباره مسائل کشور تبادل‌نظر داشته باشند، از این‌رو تصمیماتی که می‌گیرند به نفع ملت و کشور است.

برخورد مسئولان نه‌فقط با خبرنگاران و مردم فرهیخته و تحصیلکرده بلکه با مردم عوام نشانگر جایگاه فرد برخوردکننده است. یعنی اگر فردی با برخورد زشتی با دیگران رفتار می‌کند، معلوم است جایگاه خود او و فکر و ذهن و درک پایینی دارد.

طبق قانون وقتی مراسم تنفیذ و تحلیف رئیس‌جمهور انجام می‌شود، دیگر رئیس‌جمهور منتخب به رئیس‌جمهور قانونی تبدیل می‌شود و اختیار دارد حکم سرپرستی برای وزرای موجود بزند.

سند تحول قرار است امنیت قضایی برقرار کند و به همین دلیل مورد تاکید قرار گرفته است. البته موانعی نیز برسر راه تحول قضایی وجود دارد.

پیدایش شهیدبهشتی و تربیت شهیدبهشتی زمان بسیار زیادی از ملت ما به‌خود اختصاص خواهد داد. این‌گونه نیست که ما اراده کنیم بهشتی‌های متنوعی داشته باشیم. به‌عقیده من دشمن در این ماجرا حساب‌شده حرکت کرد. وقتی انقلاب فکری را در ایران روبه‌رشد یافت، دشمن توجه خود را به عناصر کلیدی این تحول معطوف کرد؛ یعنی کسانی که در این تحول فرهنگی نقش داشتند و می‌توانستند تداوم آن را تضمین کنند.

تک‌روی احمدی‌نژاد در خیلی از موارد بوده است و وجود همین مساله در او باعث شد ناموفق باشد. بنابراین درست است که سایر دولت‌ها نیز این مساله را داشتند، اما بدنه رای احمدی‌نژاد متشکل از افراد ولایی بود و تیم نزدیک به او نیز ادعا می‌کردند ولایی هستیم اما از سوی دیگر با ولایت مخالفت می‌کردند، لذا این تناقض یکی از عواملی بود که به او ضربه زد و دولتش را با مشکل مواجه کرد.

وقتی مردم را برای انتخابات ریاست‌جمهوری دعوت نمی‌کنیم اما می‌خواهیم برای انتخابات شوراها بیایند، قطعا منتج به نتیجه موردنظر نخواهد شد؛ به‌ویژه اینکه دوستان اصلاح‌طلب عمدتا نگاه تقلیدی ندارند که نگاه کنند سران آن چه می‌گویند و آن کار را انجام دهند.

در 42سال پس از انقلاب اسلامی، ایران به مذاکره‌ای که نتیجه مثبتی برای کشور داشته باشد هیچ‌گاه نه نگفته است، حتی در برخی بازه‌های زمانی بوده که مذاکره بی‌حاصل بوده یا ضرر داشته است که ایران وارد مذاکرات نشده ولی همیشه از مذاکراتی که برای کشور سودی به‌همراه داشته استقبال کرده است.

۱۵ تا ۲۰ درصدی که در انتخابات شرکت نکرده‌اند نام‌شان تحریم نبوده، بلکه من نام این درصد عدم مشارکت‌کننده را نارضایتی و رساندن پیام به حکومت و به نوعی اعتراض می‌گذارم؛ چراکه تحریم بار معنایی متفاوتی دارد و به‌معنای این است که تعدادی از مردم اساسا نظام جمهوری اسلامی را قبول ندارند و آن را تحریم کنند.

وقتی ببینند رئیسی با رقیب خود برخورد نمی‌کند بلکه با عناصر فاسدی برخورد می‌کند که منافع مردم را به خطر انداخته است و هیچ تردیدی در این نیست میلیاردها پول مردم را دراختیار گرفتند و پس نمی‌دهند، قطعا ایجاد امید می‌کند.

تعداد رای و تعداد رای فرد برنده چندان دخالتی در موقعیت حقوقی و توانمندی شخص منتخب ازمنظر قانون ندارد، ولی اگر موقعیت برتری در رای داشته و به‌عنوان رئیس‌جمهور منتخب با رای بالا باشد، می‌تواند با آن به جامعه جهانی استدلال کند و از این منظر دنیا به آن توجه می‌کند.