امروز شهادت بزرگمرد تاریخ معاصر ایران است. شهید چمران همان شخصیتی است که نه‌تنها در بعد عرصه علمی توانست کارهای بزرگی را انجام دهد، بلکه حضور بی‌آلایشش در کنار چریکی‌ها در دوران دفاع مقدس او را تبدیل به یکی از الگوهای کشور کرد.

کتاب راز و راه پیشنهادی‌اش توانست چندسالی مخاطبان ایرانی را با خود درگیر کند، البته در حد یک تئوری و در قالب کتاب باقی نماند؛ به سمینارها و دوره‌هایی با نام شادزیستی، موفقیت و... راه پیدا کرد و توانست موجی در جامعه راه بیندازد که کمتر کسی از آن در امان بود. از آن تب تند و موج خروشان که بگذریم، در این چندسال اخیر دوباره محتواهایی ناظر به همان قانون جذب با ادبیاتی جدید وارد فضای جامعه شده.

کودکان ارجاع به خود دارند. قرار دادن کودک در شرایطی که والدینش در نتیجه اشتباه او به رنج بیفتند باعث حس عذاب وجدان در او می‌شود. طبق رویکرد تحلیل رفتار مقابل، ‌چنین موقعیت‌هایی باعث می‌شود کودک به باور «من خوب نیستم و شما خوبید» برسد. نکته مهم این است که این باور و احساسات مرتبط به آن برای کودک گذرا نخواهد بود و در روان او تاثیر خواهد گذاشت.

کمال‌گراها تصویری درست و مطابق با واقعیت از خود دارند، نقاط ضعف و قوت خود را شناخته و با پذیرش آنها به‌دنبال موفقیت و رشد فردی می‌روند. فرد کمال‌گرا سعی می‌کند بین من آرمانی و من واقعی خود تعادل ایجاد کند و از ایجاد شکافی عمیق میان آن دو می‌پرهیزد.

بسیاری از منتقدان بحران‌های مدرنیته را مولود خودبنیادی سوژه دکارتی می‌دانند تا جایی که می‌گویند سوژه دکارتی نه‌تنها فلسفه بلکه بشریت را نیز منحرف کرده است.

به موازات پررنگ شدن بازار کتاب روان‌شناسی مفهومی، کتاب‌هایی رشد روزافزون یافتند که می‌توان آنها را جزء کتاب‌های روان‌شناسی زرد دانست. ویژگی مشترک کتاب‌های زرد، این است که با چشم‌پوشی از واقعیت زندگی و ساختار روانی فرد، مسئولیت اصلی او در زندگی را خوشحال بودن و شاد بودن می‌دانند و از مخاطبانشان می‌خواهند ابرقهرمان‌هایی باشند که فقط شادی را در زندگی ببینند و به آن توجه کنند.

نگاه صدرا به عالم هستی سیستمی نیست، بلکه مراتبی است. در نگاه سیستمی ابقای کل بر جزء است و کل محتاج به جزء می‌شود، اما در تبیین صدرا دقیقا سیر ابقا برعکس است.