مرتضی درخشان
«سینمایش» فیلم مجنون یک نوآوری است؛ شما درگیری را در اطراف خود حس می‌کنید و انفجار‌های فیلم در حاشیه نمایش به شکلی رخ می‌دهد که گرمای آتش صورت شما را لمس می‌کند و لرزش عبور تانک‌ها تن آدم را تکان می‌دهد.
آمریکایی‌ها یک عجز عظیم در عراق داشتند و آن بمب‌های کنار جاده‌ای بود، بمب‌هایی که حدود دوسوم تلفات نیرو‌های ائتلاف بر اثر آن اتفاق می‌افتاد و تاکتیک نظامی هم جواب درستی برای آن نداشت. 
ما آدم‌هایی هستیم با قصه‌های تکراری، شبیه به هم که کلی تفاوت داریم. من از روی دست شما زندگی کرده‌ام، شما از روی دست یکی دیگر، به همین دلیل است که قصه‌های آشنای ما برای خودمان شنیدن دارند.
بالاخره دست اروپایی‌ها ماشه را چکاند و گلوله داغ تحریم‌ها به سمت ایران شلیک شد. سازمان ملل و شورای امنیت تصمیم گرفتند که تحریم‌های جهانی قبل از سال ۲۰۱۵ برگردند و از برجام چیزی جز یک خاطره ۱۰ساله باقی نماند.
من هیچ‌وقت برای شهادت محرابی غصه نخوردم. حس می‌کنم بهترین نوع زندگی همین است که مبارزه کنی، بجنگی و بعد از چهل و خرده‌ای سال شهید شوی! دلم اما برای مرد لاغری تنگ می‌شود که عاشق فوتبال بود، حتی در زمان جنگ تحمیلی وسط میدان جنگ! حتی زمانی که پای مجروحش را نمی‌توانست درست تکان بدهد و از اجبار توی دروازه می‌ایستاد، با آن لهجه منحصربه‌فرد که مربوط به هیچ‌کجا نبود.
در شمارۀ امروز «فرهیختگان»، شعرا، نویسندگان و فعالان فرهنگی به افتخار شهدای فرمانده و دانشمند دفاع مقدس ۱۴۰۴ قلم زده‌اند.
جنگ با صهیونیست‌ها به آتش‌بس رسید، همه‌چیز متوقف شد و بعد از دوازده روز و تبادل آتش بین چند کشور، ناگهان مثل اینکه سوت پایان را بزنند، همه چیز آرام شد و تماشاگران ساکت و پر سروصدای دنیا بار و بندیلشان را جمع کردند که بروند. 
فرانسه طی تنها ۴۳ روز و پس از آغاز حمله ورماخت تسلیم شد، نشان‌دهنده ضعف توانایی نظامی و روحیه پایین مردم در برابر نیروی متجاوز بود. این شکست تاریخی، هزاران جان از دست رفته و سرنوشتی تراژیک برای فرانسه و لهستان به همراه داشت.
آیا تاکنون از خود پرسیده‌اید که لیاقت داشتن یک کشور آباد و آزاد را داریم؟ یا اصلاً به این فکر کرده‌اید که چه چیزی لیاقت ما را مشخص می‌کند؟ شاید پاسخ این سؤال‌ها، در نگاهی عمیق‌تر به رفتارها و انتخاب‌های خودمان نهفته باشد؛ همان‌طور که در نمایشگاه پیشگامان پیشرفت دیدیم، «ما» می‌توانیم. اما آیا به اندازه‌ای که باید، به این توانایی ایمان داریم؟
ما به سرعت در مسیر دوقطبی شدن قدم برمی‌داریم و با این دست‌فرمان به زودی به جایی می‌رسیم که برای تکمیل پازل «روآندازیساسیون» چند اتفاق کوچک کافی است. آن روز باید منتظر افرادی باشیم که با نگاه به حلقه خودشان تصمیم می‌گیرند. حلقه‌ای که ممکن است آلوده باشد.
یادداشت