مدیران سینمایی
​​​​​​​امسال جشنواره ‌فیلم فجر متفاوت از دوره‌های پیشین برگزار ‌شد، چون نه ‌فقط آوردگاهی برای نمایش آثار یک سال سینمای ایران بود و نه محلی برای اجتماع و برقراری ارتباطی انسانی بین هنرمندان سینمای ایران. ش
با بررسی‌های «فرهیختگان» به فهرستی دست یافتیم که از آن تحت‌عنوان فهرست نمایش و اکران سینمایی نام برده می‌شود. فهرستی که شامل ۵۲ فیلم است که در نگاه نخست، متناقض با گفته‌های سخنگوی شورای صنفی جدید، مبنی‌بر نبود فیلم برای نمایش در سینماهاست.
واقعا چه اصراری به برگزاری جشنواره‌ها در ایران کرونایی ۹۹ است؟! آیا مدیری هست که به‌جز «منطقی نبودن عدم‌برگزاری»، پاسخی منطقی و محکمه‌پسند برای این اصرار تاریخی داشته باشد؟ تاریخ، این‌بار موشکافانه‌تر و بی‌رحم‌تر از هر زمان دیگری درباره این تصمیم‌گیری‌ها قضاوت خواهد کرد. ‌
یادداشت