طرفداران شبه‌علم غالبا نسبت به مفاهیم، نظریه‌ها و روش‌های متعارف تحقیق در جامعه‌ علمی بی‌توجهند.

علم مدرن یکی از پیچ‌های معرفت بشری است که بحران معنا را دامن زده است. در قرون میانه نظریه زمین مرکزی این امکان را فراهم کرد که بشر هدف‌مندی و نظم اخلاقی هستی و نیز وجود خالق را تصدیق کند.

با این حال می‌توان استدلال کرد که در فرگشت، هم علیت درکار است و هم هدف. اعتقاد به علیت، بخشی از پژوهش علمی است. در پژوهش علمی، یک پژوهشگر می‌خواهد علل رویدادها را مشخص کند. به این معنا هیچ امر تصادفی در علم رخ نمی‌دهد.

علم و دین بر خلاف آنچه رایج است، در برخی از دوره‌های تاریخی همکاری داشته‌اند و این همکاری برای هر دو سازنده بوده ‌است. ایزاک نیوتن نمونه بسیار خوبی برای چنین همکاری‌ای است.