محمدصالح سلطانی
احسان محمدحسنی از مدیریت سازمان اوج استعفا داداما آنچه اهمیت دارد، حفظ همین مسیر است که به سختی پیموده شد تا اوج شکل بگیرد.
زندگی یحیی سنوار هیچ پیرایه و اضافه‌ای نمی‌خواهد. خودِ خودِ اسطوره است. زندگی‌نامه‌اش بدون نیاز به بازنویسی بهترین فیلمنامه است و قصه زندگی‌اش بدون ویرایش، بهترین رمان. ما در روز ۲۶ مهر ۱۴۰۳ صحنه‌ای را دیدیم که هیچ کارگردانی نمی‌توانست آن را به این خوبی میزانسن دهد، قابی را تماشا کردیم که بهترین قاب آخر برای داستان زندگی یک قهرمان است.
سربازها تنها می‌مانند و تنها جان می‌‌دهند. حکایت سربازی، حکایت غربت است. حکایت آدم‌هایی که انتخاب می‌کنند همه‌چیزشان را فدای یک حقیقت بزرگ کنند. تمام تاریخ ایران را جست‌وجو کنید.
ساعت ۶:۴۵ می‌رسم به خیابان کشوردوست. ازدحام جمعیت از آنچه تصور می‌کردم بیشتر است.
حال شهر در صبح روز عید خوب است. ترکیب سکوت خیابان‌های خلوت و گام‌های آرام مردمی که ذره‌ذره دارند راهی مصلی می‌شوند، وقتی آمیخته شود با هوای بهاری، معجون دلپذیری می‌سازد که عیش روز عید را کامل می‌کند.
«ادبیات جنگ» نه، اما «ادبیات پایداری» ابداع ما ایرانی‌هاست؛ یک گونه‌ نوظهور ادبی که از جنگ می‌گوید اما موضوعش الزاما جنگ و تبعات آن نیست.
به‌واسطه اردویی که دانشگاه شریف در همان سال ورودمان برگزار شد، با این شهید آشنا شدم و شناختی که همان زمان و به‌واسطه این اردو از این شهید پیدا کردم، این بود که فرد خوش‌برخورد و به‌اصطلاح بامرامی است؛ در همان اردو هم نشان می‌داد که اگر کاری از دستش بر‌آید، ‌انجام می‌دهد.
نظام علمی و پژوهشی ما دانشجویان و اساتید را به‌سمت تولید مقالات کم‌کیفیت سوق داده است که نتیجه آن را امروز با تورمی از مقالات علمی می‌بینیم که عملا چگونه عایدی‌ای برای کشورمان دارد. این نوع نظام پژوهشی و نگاه به پژوهش باید به‌صورت زیرساخت و ازسوی وزارت علوم تغییر کند و به این سمت برود که تا یک پروژه پژوهشی منوط به یک نگاه بیرونی و حل مسائل بیرونی نباشد، اثربخش نشود و به آن بها داده نشود.
یادداشت