محمدامین ایمانجانی
اگرچه موضوع حمایت از مقاومت لبنان از محبوبیت اجتماعی بالایی برخوردار است، اما موضوع خلع سلاح حزب‌الله نه‌تنها در میان آنان بلکه در میان بخش‌هایی از جامعه و نخبگان سیاسیِ غیرشیعه نیز حساسیتی دوگانه دارد. از یک‌سو بسیاری به ضرورت بازسازی اقتدار دولت مرکزی اذعان دارند، اما از سوی دیگر، خلع سلاح حزب‌الله به‌عنوان مهم‌ترین نیروی بازدارنده در برابر تجاوزات اسرائیل، به معنای از بین رفتن تعادل قوا و تضعیف موقعیت لبنان تلقی می‌شود.
رهبری خود بر اساس معیارهایی در هنگامه جنگ با صدام، رئیس‌جمهور وقت را با نطقی آتشین استیضاح کرد و اینک به‌زعم این گروه با رئیس‌جمهوری مواجهیم که همان معیارها را بر اساس سخن رهبری در جلسه استیضاح دارد. چرا این بار ایشان با استیضاح مخالفند؟ در واقع مخالفت رهبری با استیضاح پزشکیان، مخالفت ایشان با منطق و معیارهای خویش است.
شهید دکتر طهرانچی با نگاه تحول‌گرایانه و رویکرد مدیریتی مبتنی بر علم، رسانه، مردم‌داری و ارزش‌های انقلاب اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی را به نهادی پویا و مردمی تبدیل کرد که فراتر از آموزش، در خدمت جامعه و حل مسائل آن قرار دارد.
چطور شایعه سازی و بازی با افکار عمومی توسط رژیم صهونیستی را خنثی کنیم؟ محمد امین ایمانجانی مدیر مسئول روزنامه «فرهیختگان» پاسخ می‌دهد.
موضوع وحدت مذاهب اسلامی در ایران مسئله‌ای متعلق به امروز و دیروز نیست، وحدت مذهبی دال مرکزی گفتمانی است که حتی به قبل از انقلاب اسلامی برمی‌گردد؛ موضعی که هم ریشه در سنت دینی ایرانیان دارد و هم در سنت روشنفکری.
انتشار مجلد «گفتمان عقلانیت و عدالت» از سوی رسانه‌ای نزدیک به دولت، پرسش‌هایی درباره‌ سازوکار تولید ادبیات گفتمانی و جایگاه مفاهیم محوری در عملکرد دولت مطرح کرده است.
عده‌ای در این چند روز تلاش کردند سخنان رهبر انقلاب درباره گزارش یکی از زیرمجموعه‌های دولتی به رئیس دولت سیزدهم، شهید رئیسی را در جایی خارج از بافتار سخن به‌گونه‌ای خوانش کنند که تبدیل به ابزاری برای تحریف واقعیت‌ها و سرکوب رقیب سیاسی شود.
با استعفای ظریف و استیضاح همتی دولت چهاردهم در موقعیتی کاملا متفاوت از قبل قرار گرفته است و اکنون در چنین شرایط حساسی ر‌ویکرد ‌و نگرش به روح قضیه نیز باید متفاوت باشد.
واکنش‌ها در ایران به بازگشت ترامپ به قدرت در دو سوی طیف خوش‌بینانه و بدبینانه متغیر بود. محافظه‌کاران با عینک بدبینی رویکرد رئیس جمهوری جدید را ارزیابی کرده و میانه‌رو‌ها به مذاکرات جهت عبور از تحریم‌ها امیدوارند. هر نوع سیاست‌گذاری که ریشه‌های انفعال را در ایران بپروراند بازی در زمین واشنگتن است.
اینکه طوری تصویرسازی کنیم که در نهان‌خانه حکمرانی دکمه‌ای وجود دارد که با فشاردادن آن‌ قیمت ارز یک‌چهارم می‌شود؛ اما هیچ‌کدام از دولت‌ها تاکنون آن را فشار نداده‌اند، تمسخر حکمرانی نیست؟ کمی به این تصویری که می‌سازید از دور نگاه کنید، زیادی خنده‌دار نیست؟ 
مردم با گوشت و پوست و استخوانشان زخم‌های ناسور دلار هشتاد هزار تومانی را لمس می‌کنند و آثار آن را در زندگی روزمره‌شان به‌وضوح می‌بینند. چه شد که به این جایگاه تماشاگری رسیده‌ایم؟ 
محمدامین ایمانجانی در ویژه‌نامهٔ «آیندهٔ ایران» نوشت:
به مشام دو جریان بوی کباب رسیده است. یکی براندازان خارجی که می‌خواهند با خبر دروغ ولو با اثر‌گذاری ۴۸ ساعته برای جبهه ضدایرانی دوپینگ رسانه‌ای درست کنند و دوم جریان رادیکال داخلی که فکر می‌کنند وقتش رسیده کت و شلوار ریاست‌جمهوری را از کمد دربیاورند. البته اشتباه می‌کنند، دارند خر داغ می‌کنند، یعنی آن‌ها که مسئول ماجرا هستند باید خر‌ها را داغ کنند.
در‌حالی‌که طبق اخبار واصله روال واریز یارانه مانند ماه‌های قبل قابل انجام بود، تأخیر در انجام آن در روزی که در تروئیکای اروپایی در شورای حکام در حال ایجاد فضای ضدایرانی است چه معنایی به ذهن متبادر می‌کند؟ ارسال این پیام در روند مواجهه با غرب و نیروی‌های نیابتی آن در منطقه چه اثری می‌گذارد؟ حتی اگر بنا باشد مذاکره‌ای صورت بگیرد این اقدام مقوم توان تیم ایرانی است یا تضعیف‌کننده‌ آن؟ 
اگر دولت بخواهد از ظرفیت تمام رسانه‌ها بهره ببرد باید مواجهه با رسانه‌ها را از طریق معاونت مطبوعاتی پیش ببرد و ظرف معاونت مطبوعاتی را بزرگتر کند.
1 2 3 4
یادداشت