محمد نسیمی
یک سرباز افغانستانی که در تخلیه اقلام بیشتر کمک کرده بود، می‌گفت: «من سال‌ها ایران بودم، از ایران خاطرات خوبی دارم، دلم برای آن روزها و رفقای ایرانی‌ام تنگ شده، به قول شما ایرانی‌ها؛ شما که غریبه نیستید، با آمدن و دیدن‌تان دل‌مان باز شد وسط این مصیبت.»
باران که می‌بارد باید خوشحال بود که رحمت خدا بر زمین خشک می‌شتابد تا آن را سیراب کند. اما در برخی مناطق کشور به‌دلیل بی‌عرضگی و کم‌کاری مسئولان و متولیان امر، این لذت از آنها دریغ می‌شود. جنوب استان سیستان‌وبلوچستان از این دست مناطق است.
دیروز جمعی به دیدار رهبر انقلاب رفته بودند که تا پای بذل جان خود، دنیایی را شرمنده خود کرده بودند. پرستارانی که باپایداری صبر زینبی را معنا کردند.
یادداشت