محمد حسین مهدویان
مهدویان با استفاده از فرمول‌های تکراری، داستان‌هایی جذاب و پیچیده می‌سازد که می‌تواند سال‌ها ادامه یابد، اما همین تکرار و ایجاد سندرم «۱۵ ثانیه جلوتر» در نهایت باعث کاهش کیفیت و عمق آثارش می‌شود. مخاطب به سرعت و سطحی به دنبال داستان می‌رود، و این روند به تدریج اثرگذار بودن کارگردان را کاهش می‌دهد. این‌گونه است که در نهایت، آثار مهدویان به سمت فراموشی می‌روند و دیگر اثری از او نمی‌ماند.
هم شبکه نمایش خانگی برای رسیدن به صداوسیما کار دشواری دارد و هم صداوسیما برای بازگشت به روزهای اوج باید راه درازی را طی کند ولی زور بازو گرفتن با آمار ششصد هزار بازدید، حال آدم را خراب می‌کند.
درمورد شباهت‌های «کت چرمی» و «مرد بازنده» خیلی صحبت کرده‌اند. بله شباهت‌هایی هست اما فرض کنیم نقش اول کت چرمی را جواد عزتی بازی نمی‌کرد و اسم محمدحسین مهدویان هم در تیتراژ به‌عنوان مشاور کارگردان نمی‌آمد؛ در آن صورت خیلی دقت و وسواس می‌خواست تا کسی شباهت‌های بین این دو فیلم را کشف کند.
در تاریخ جامعه ایران روایت‌های زیادی از روزهای جنگ و ایستادگی مردم در برابر کشورهای بیگانه وجود دارد.
یادداشت