محسن تاجیک
هفته‌ای که گذشت، دومین سالگرد درگذشت حسین شیخ‌الاسلام بود. دیپلمات باسابقه وزارت‌خارجه که نقش مهم و اساسی‌ای در محور مقاومت ایفا کرده است.
حمله‌های لفظی بنی‌صدر به حزب جمهوری اسلامی و نیروهای خط امام که عموما با کلیدواژه‌هایی مانند «چماق‌دار»، «حزب چماق به‌دستان» و... همراه بود، فرمان حمله‌ای که بنی‌صدر به هوادارانش داد تا به قول خودش مخالفان را از دانشگاه بیرون اندازند و دامن زدن به جو ملتهب آن روزهای جامعه یک مجموعه کاملی از عملکرد خسارت‌بار از اولین رئیس‌جمهور ایران در ۱۴ اسفند ۵۹ است.
اگر بخواهیم تاریخ بعد از انقلاب را بررسی کنیم، در دو برهه دهه اول انقلاب و سال‌های دوم خرداد مطبوعات نقش تاثیرگذاری در جامعه داشتند و هر تیتر و محتوای چالشی در آنها می‌توانست کشور را تحت‌تاثیر خود قرار دهد.
۱۱ روز پس از سخنرانی منتظری، امام در پیام منشور روحانیت که خطاب به مراجع، روحانیون و طلاب حوزه‌های علمیه بود، واکنش‌ قاطعی به موضع‌گیری‌های مرحوم منتظری نشان داد. رهبر انقلاب بابت تحلیل‌های غلط منتظری درباره جنگ از خانواده شهدا عذرخواهی کرد و اعلام کرد که هیچ پشیمانی نسبت به عملکرد در جنگ نداریم.
هنگامی‌که مذاکره میان نمایندگان ایران و آمریکا به‌گونه‌ای غیرمستقیم و ‌با میانجیگری الجزایر ‌آغاز شد؛ هنگامی که قطعنامه مجلس از طریق میانجی‌های الجزایری دراختیار دولت آمریکا قرار گرفت، کارتر رئیس‌جمهور آمریکا با پذیرش کلی اصل آن، پیشنهادهایی را در این زمینه ارائه داد که متن آن در مجموعه صورت‌جلسات مذاکرات گروه ایرانی وجود دارد.
کارتر در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۹۷۶ آمریکا طراحی سیاست‌خارجی خود را بر محور «حقوق بشر» اعلام کرده بود و با همین شعار توانست در آن انتخابات به پیروزی برسد و پس از آن اعلام کرد کشورهای ناقض حقوق بشر شامل کمک‌های آمریکا نخواهند شد و در این میان حکومت پهلوی در ایران یکی از کشورهای متهم به نقض حقوق بشر به‌واسطه بسته بودن فضای سیاسی و سرکوب مخالفان بود.
عموما شناخت مردم از فرمانده جبهه مقاومت به سال‌های پایانی زندگی او و مبارزه با داعش و تکفیری‌ها محدود و کمتر از زوایای پنهان زندگی وی خصوصا پیش از انقلاب و در دوران جوانی خاصه نحوه آشنایی وی با نهضت امام‌خمینی(ره) و مبارزه با شاه گفته شده است.
خاتمی وقتی به «شعارهای مردمی» می‌رسد، اساسی‌ترین شعار مردم را «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» می‌داند و معتقد است جامعه انقلابی ایران به‌سوی برقراری نظامی به نام جمهوری اسلامی که بر دو رکن استقلال و آزادی بنا شده، پیش می‌رود.
جلسه دادگاه اکبر گودرزی، رهبر گروه فرقان به ریاست علی‌اکبر ناطق نوری و معاونت عبدالمجید معادیخواه برگزار شد. آنچه در ادامه می‌خوانید، بخشی از پرسش و پاسخ‌های مسئولان دادگاه و اکبر گودرزی درباره ایدئولوژی‌، رهبری و ترورهای فرقان است. این جلسات بعدها از تلویزیون پخش شد.
علامه حکیمی می‌گوید سال‌ها پیش از انقلاب و در کتاب «فریاد روزها» کلمه «فریادگر» را برای امام انتخاب کرده چراکه: «آن روز مدتی بود که در حوزه فریادگرسازِ تشیع، فریادگری به هم نرسیده بود و همه ارزش‌های متعالی در دست سقوط و نابودی بود. امام فریادی بود در ‌سکوت، خروشی بود در رکود و قیامی بود در قعود.»
تاریخ پیدایش گروه‌ها و تشکل‌‌های چپ‌گرا و کمونیستی در ایران به اواسط سلطنت رضاخان در عصر اول پهلوی برمی‌گردد؛ جایی‌که معروف‌ترین حزب طرفدار دیدگاه‌های کمونیستی با نام حزب توده آغاز به فعالیت کرد. کمونیست‌ها و چپ‌ها درکنار طرفداری از ایده‌های استالین در شوروی آن روز، از مخالفان جدی رضاخان به حساب می‌آمدند و او را نسخه وطنی فاشیسم هیتلر و موسیلینی می‌دانستند.
شهیدبهشتی درباره مثال تعدد زوجات که شریعتی در جای دیگری از کتاب «اسلام‌شناسی» به آن اشاره داشته و علامه مصباح آن را مصداقی از کنار گذاشتن وحی توسط شریعتی می‌داند، می‌گوید: نشانه‌ای که بر این مساله درمورد تعدد زوجات آورده شده، اگر خود گوینده و نویسنده این بحث را به مساله خاتمیت عطف کرده بود، آن هم با این پیوندی که آورده‌اند [آن‌گاه اشکال وارد بود]؛ ولی او عطف نکرده است.
آنچه از خاطرات منتشرشده حسن روحانی در نشریه «آگاهی نو» به چشم می‌آید، آن است که مسیر و رویکرد مذاکراتی او و تیم مذاکره‌کننده‌اش و توافق‌های انجام شده در «سعدآباد» و «پاریس» موفق و قابل‌دفاع بوده و در سوی مقابل دلایل شکست این مذاکرات خارج از عملکرد روحانی در دو عامل است؛ اول پیروزی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات سوم تیر ۸۴ و دوم عدم‌حضور آمریکا در مذاکرات هسته‌ای.
در جوامع سرمایه‌داری و در جوامعی که دچار تبعیض اقتصادی هستند و در آنجا اقلیتی ثروتمند هستند و اکثریتی محروم، عملا کار به اینجا می‌رسد که بخش محروم جامعه از دخالت در سرنوشت اجتماع باز می‌ماند و طبقه مرفه و ثروتمند هستند که سرنوشت‌ سازند، تصمیم‌گیر و دولت سازنده‌ها و قانونگذار و مدیر هستند... در طبقه محروم استعدادها و صلاحیت‌ها آلوده نیستند. در طبقه مرفه، رفاه انسان را یک مقدار به جاهای ناجور می‌کشاند.
بخشی از نیروهای دوم خردادی و نزدیکان رئیس دولت اصلاحات که به‌صورت مشخص در حزب مشارکت گرد آمده بودند، از همان ابتدای پیروزی خاتمی در انتخابات ۷۶، برداشت‌های رادیکالی نسبت‌به نتیجه انتخابات داشتند و رای ۲۰ میلیونی خاتمی را «نه به حاکمیت» می‌دانستند و سعی داشتند با همین تلقی خواسته‌‌های خود را دنبال کنند.
1 2 3 4
یادداشت