ماتریکس ۴
بهتر است تکلیف را با فیلم لانا واچوفسکی مشخص کنیم. هرچند تکلیف نیز مشخص است، قسمت چهارم ماتریکس یک فیلم ابرقهرمانی است که نه‌تنها هیچ داستان، ایده و شخصیت‌پردازی خاصی ندارد، بلکه برعکس تبدیل به یک اثر اکشن دم‌دستی شده است؛ فیلمی که تنها می‌توان گفت فروش گیشه برای سازندگانش در سطح استودیو یا کارگردانی مهم بوده، هرچند آن‌هم چنانکه توقع می‌رفت محقق نشده است.
با توجه به شناختی که از فیلم ماتریکس و به‌طور ویژه ماتریکس یک (۱۹۹۹) در ذهن مخاطبان وجود داشت، همه در انتظار یک فیلم فوق‌تخیلی بودند که چندین دهه از تمام فیلم‌های امروزی جلوتر باشد؛ فیلمی که حرف‌های جدیدی بزند و شخصیت‌هایش برای سال‌های متمادی در یادها ماندگار شوند؛ مشابه اتفاقاتی که درمورد ماتریکس یک رخ داد. اما متاسفانه آنچه در این قسمت رخ می‌دهد بیشتر شبیه یک فاجعه است تا یک اتفاق بدیع و ماندگار!
اگر برادران واچوفسکی که حالا با عمل تغییرجنسیت تبدیل به خواهران واچوفسکی شده‌اند، به‌جای ساختن فیلمی شبیه به باقی فیلم‌های امروز، سری چهارم ماتریکس را شبیه سه‌گانه قبلی می‌ساختند، نوع دیگری از یأس در فضای علاقه‌مندان سینما پدید می‌آمد. بنابراین نباید مأیوس شد که حتی بازگشت به جهانی که آفرینندگان روزهای اوج سینما داشتند هم بی‌فایده خواهد بود.
یادداشت