کسب‌وکارهاى کوچک و متوسط که گستره وسیعى از مشاغل نوآور و پویا و روبه‌رشد را دربرمى‌گیرند، به‌عنوان عامل توسعه اقتصادى و اجتماعى مطرح هستند.

دولت‌ها همواره برای انجام مسئولیت‌ها و تعهدات اقتصادی و غیراقتصادی خود نیازمند منابع مالی هستند که این منابع مالی از محل درآمدهای مالیاتی و غیرمالیاتی تامین می‌شود.

در ایران با آغاز اجرای برنامه توسعه اول اقتصادی، دولت برای جبران کاستی‌ها و حرکت به سمت جهانی شدن، زمینه فعالیت گسترده مناطق آزاد تجاری را فراهم کرد. با این وجود بررسی‌های صورت گرفته در سال‌های اخیر نشان می‌دهد این مناطق عملکرد مطلوبی نداشتند و به پناهگاهی امن جهت تقویت واردات تبدیل شده‌اند که سالانه مبالغ هنگفتی از منابع ارزی کشور را به خارج از مرزها منتقل می‌کند.

برای بهبود عملکرد مناطق آزاد در ایران باید این مناطق از امور غیرتخصصی خارج شوند و صرفا به تولید و صادرات بپردازند که این امر نیازمند تکمیل زیرساخت‌های مناطق توسط سازمان‌های مناطق آزاد با کمک مالی دولت است.

در سال‌های اخیر اگرچه رشد نرخ اجاره‌بها کمتر از افزایش قیمت مسکن بوده، اما اولا؛ این عقب‌ماندگی و شکاف مسکن-اجاره با تاخیر اتفاق می‌افتد و ثانیا؛ همواره مبالغ اجاره فراتر از حد استطاعت خانوارها بوده و خانوارها مجبور هستند بیش از نیمی از درآمد ماهانه خود را برای هزینه مسکن صرف کنند.

مروری بر شیوه‌ پیشرفت صنعتی کره، دو درس مهم را به ما یادآور می‌شود. نخست اینکه بدون حمایت از تولید ملی، امکان پیشرفت وجود ندارد. درس دوم نیز آن است که بسته به شرایط و مرحله‌ای که صنایع در آنها هستند، نوع حمایت باید متفاوت بشود.