توجه به نیازهای فرهنگی و سرگرمی بین نوجوان‌های امروز یکی از نکات مهم و تاثیرگذار در ساختار فرهنگی جوامع پیشرفته است.

این موضوع که انیمیشن ایران نزدیک به هفت دهه سابقه دارد را تقریبا همه می‌دانند، همه! این موضوع هم اظهرمن‌الشمس است که بخش عمده‌ای از ترغیب نسل جدید علاقه‌مندان و فعالان انیمیشن را مدیون داداش سیا و داوود خطر بهرام عظیمی هستیم. نام‌های نورالدین زرین‌کلک و مرتضی ممیز و اسفندیار احمدیه و علی‌اکبر صادقی و مهین جواهریان و خیلی از بزرگان دیگر را هم نمی‌توانیم فراموش کنیم.

انیمیشن ایران صنعتی نوپاست که پشتوانه هنری طولانی‌مدتی دارد. صنعتی که بزرگ‌ترین مشکل آن نداشتن متولی واحد و بی‌توجهی مسئولان به آن است. صنعتی که می‌خواهد درمقابل هژمونی دیزنی و پیکسار شروع به سخن گفتن کند اما بی‌توجهی‌‌ها باعث می‌شود که صدایش بازتاب زیادی نیابد.