تعدادی از خانم‌هایی که در غرفه‌های اطلاع‌رسانی نمایشگاه حضور داشتند هم بعد از چند دقیقه‌ای وارد شدند و مدام می‌پرسیدند: «آقا را می‌بینیم؟» و در جواب‌شان گفته می‌شد: «صبر کنید.»

محسن مومنی شریف، سال ها در حوزه هنری مدیر بوده و خاطراتش از آن روزها کم نیست، در گفت‌وگویی که با او داشتیم برخی از این خاطرات را تعریف کرد و به گفته خودش برای نقل همۀ این خاطرات، دقایق کم می آید.

«پنجره» سروده‌ای از قیصر امین‌پور برای فلسطین است که مثل اغلب آثار او رقص دردمندانه‌ای از کلمات برای انتقال حس رنج و درد به مخاطبش به نمایش گذاشته.

به بهانه 8 آبان سالروز درگذشت قیصر امین پور، ترانه ای از مرحوم ناصر عبداللهی با شعر مرحوم قیصر: سراپا اگر زرد و پژمرده ایم/ولى دل به پائیز نسپرده ایم/چو گلدان خالى لب پنجره/پر از خاطرات ترک خورده ایم/اگر داغ دل بود، ما دیده ایم/اگر خون دل بود، ما خورده ایم/اگر دل دلیل است، آورده ایم/اگر داغ شرط است، ما برده ایم/اگر دشنه دشمنان، گردنیم/اگر خنجر دوستان، گرده ایم/گواهى بخواهید، اینک گواه/همین زخم هایى که نشمرده ایم!/دلى سر بلند و سرى سر به زیر/از این دست عمرى به سر برده ایم

فیلم کمتر دیده شده از شعر خوانی قیصر امین پور که در سال 1379 ضبط شده است.

چند سال پیش بود که سورنا ستاری، معاون علمی رئیس‌جمهور در برنامه‌ای شعری را خواند و نام شاعر را سهراب سپهری عنوان کرد، درحالی که نام شاعر اصلی شعر معروفی که ستاری خواند شخص دیگری بود. این اشتباه سهوی نه برای اولین بار و نه برای آخرین بار بود.

شعرش دلنشین‌تر و روح‌نوازتر از آن بود که دوستدار شعر و ادبی چون من راجذب نکند و با خود نبرد. فرقی فارق و تفاوتی عظیم میان شعر قیصر و شعر دیگران وجود داشت.

«انتظار» از آن دست موضوعاتی ست که قیصر در جای جای شعر خود بدان پرداخته است. روح انتظار در بسیاری از اشعار وی- در سبک های مختلف شعری- حضور دارد و شاید بیراه نباشد اگر شعر او را شعر انتظار و خودش را «شاعرمنتظر» بنامیم.