قطعنامه 598
امروز سی‌وششمین سالگرد صدور قطعنامه ۵۹۸ توسط شورای امنیت سازمان ملل است. این قطعنامه در ماه‌های پایانی هفتمین سال جنگ ایران و عراق و با هدف پایان دادن به این جنگ طولانی صادر شده بود.
مساله سلطنت‌طلب‌ها بسیار مهم است، چون فکر می‌کنم با دیدن مستند «کلاشینکف‌های آمریکایی» صدایشان دربیاید. به‌عنوان مثال در بخشی از مستند می‌بینیم که شاپور بختیار و اویسی در عراق پایگاه داشتند و جزایر سه‌گانه را بخشیده بودند. این مساله به ما نشان می‌دهد پشت‌پرده این آقایان با صدام اتفاقاتی افتاده است.
کارشناس تاریخ معاصر با اشاره به عملیات بیت‌المقدس در خرداد ۶۱ گفت: «پس از این عملیات تحلیل و جمع‌بندی کشور این بود که اینجا به هیچ‌عنوان نقطه پایانی جنگ نیست و اگر در این نقطه جنگ را متوقف کنیم، به احتمال فراوان مساله پایان نخواهد یافت.»
رضایی معتقد است با وضعیتی که ایران به‌لحاظ استعداد نظامی، وضعیت اقتصادی و شرایط بین‌المللی داشت اگر ۲ برابر بودجه‌ای که آن روز برای جنگ تخصیص یافته بود هم برای تجهیز جبهه‌ها درنظر گرفته می‌شد باز هم این امکان وجود نداشت به نتیجه‌ای غیر از آنچه در ۲۷ تیر ۶۷ رسیدیم برسیم.
یادداشت