فیلم فرانسوی
​​​​​​​وقتی رو به جلو حرکت خواهیم کرد که بتوانیم از تکرار هزارباره کلیشه‌های نخ‌نما عبور کنیم.
آیا هومن سیدی به قصد گسترش آنچه در فیلم «نفرت» دیده بودیم، چنین کپی‌برداری را کرده؟ و آیا در «مغزهای کوچک زنگ‌زده» توانسته بود ایده فیلم درخشان «شهر خدا» را وارد گستره‌ای بزرگ‌تر، بومی‌تر یا دست‌کم متفاوت‌تر کند؟
یادداشت