رهبانی، بازیگر: «از نگاه من «شیشلیک» هم به نوعی همان «گاندو» است. این اثر هم مانند «گاندو» یک فیلم عدالت‌خواه است.»

قطعا «یدو» شگفتی‌ساز جشنواره سی‌ونهم لقب گرفته است. فیلم کم‌ادعا و شریفی که توانست پابه‌پای «بی‌همه‌چیز» که کلی سروصدا به راه انداخته بود، در 13 رشته، بیشترین تعداد نامزدی را از آن خود کند. «زالاوا» با 10 و «ابلق» با 9 نامزدی، پرافتخارترین فیلم‌های جدول کاندیداهای جشنواره امسال محسوب می‌شوند.

قطعا با این فتح‌بابی که «مصلحت» انجام داده، باید منتظر تصویرگری مطالبات مردمی دیگر در قالب داستان‌های خیالی باشیم. مسیر جذابی که هم ایده‌آل توده مردم است و هم نهادهای نظارتی و حاکمیتی، مشکلی با این شکل طرح مساله ندارند.

«ابلق»، حداقل در تصویرگری مردم حاشیه‌‌نشین و معضلاتی که با آنها دست‌‌وپنجه نرم می‌‌کنند، کاوش چندانی نداشته و بنابر ضرورتی که نه برای قصه ایجاب می‌‌کند و نه مخاطب، دلیلش را می‌‌فهمد، روایتش را در آنجا و در بین آدم‌‌هایش تعریف می‌‌‌کند.

فیلم شیشلیک را کارگردان‌های دسته هشتم سینمای فیلمفارسی هم می‌توانستند بسازند، البته آنها شاید بهتر می‌ساختند، چراکه از دل همان سینما برآمده بودند و قواعدش را می‌دانستند. نه مثل مهدویان که از فضای مستند راهی سینما شده و احتمالا هنوز از تاثیر «داستان» و فرقش با عینک «مستند» آگاه نیست. فکر می‌کنم مهدویان خودش هم دقیقا نمی‌داند چه فیلمی ساخته است!

در «شیشلیک» مردم مشتی گوسفند هستند. عده‌ای بی‌شعور که با دم‌دستی‌ترین شکل ممکن قابل‌مدیریتند. گوش‌شان به فرمان حاکمیت است و مثل حیوان زندگی می‌کنند. بیگاری می‌کشند بدون توقع دستمزد. غذا نمی‌خورند و به آن افتخار می‌کنند و حتی آمدن نام شیشلیک تهاجم به اعتقادات‌شان به حساب می‌آید.

مسعود فراستی منتقد برنامه تلویزیونی «هفت» ضمن انتقاد شدید از فیلم سینمایی‌«شیشلیک» به کارگردانی محمد حسین مهدویان این فیلم را «ضدانسان» توصیف کرد.

در کلیت ماجرا، «شیشلیک» می‌توانست فیلم کامل‌تری باشد اگر ظرف و مظروف، از یک جنس بودند. در فیلمی که ساختار نگارشی‌اش به سینمای مهدویان نمی‌خورد، حتی همان فوکوس کردن و لانگ‌شات به کلوزآپ‌های دوربین هم توی ذوق می‌زند و از قواره فیلم خارج است.

محمدحسین مهدویان در کنار متلک‌های سرتاسری‌اش به نظام سیاسی ایران و ارزش‌های اولیه آن، چند متلک کینه‌جویانه به حاتمی‌کیا هم می‌اندازد که یکی‌شان همین‌جاست؛ یک چیزی شبیه کاراکترهای معترض حاتمی‌کیا که عموما رزمنده هم هستند؛ مثلا حاج کاظم. او می‌گوید آنها آنچه حق خودشان می‌پندارند را به‌زور و با خشونت می‌گیرند.

در این گزارش، نگاهی خواهیم انداخت به جزئیات هریک از فیلم‌های بخش سودای سیمرغ، غایبان و پرکارترین‌ بازیگران مرد و زن جشنواره امسال.

یک چهره شناخته‌شده گفت: همه فیلم‌های جشنواره امسال هم‌اکنون پروانه نمایش دارند و به برخی از آنها ممیزی‌هایی خورده که آنها را رفع کرده و نسخه اصلاح‌شده را برای هیات‌داوران ارسال کرده‌ایم.