فیلم سازی
هشتمین المپیاد فیلمسازی ایران از ۲۴ تا ۲۹ شهریور توسط بنیاد سینمایی فارابی و شهرداری اصفهان به میزبانی اصفهان برگزار شد و امروز نیز این دوره از المپیاد در تالار هنر اصفهان به پایان رسید.
مصوبه «ضوابط صدور پروانه فیلمسازی و نمایش فیلم» در اوایل بهمن ماه ۱۴۰۲، در شورای عالی انقلاب فرهنگی تصویب شد و تا به امروز به مرحله ابلاغ نرسیده است. در بخشی از این نامه به نادیده گرفتن نهاد صنفی در این آیین‌نامه اعتراض شده است.
انقلاب با سینما چه کرد که باعث احیای آن و حتی بالا رفتن سطح فیلمسازی در ایران شد؟ اینجاست که بحث درباره نسبت سینمای ایران با شخصیت امام خمینی که معمار انقلاب بود و به‌طور خاص در مورد سینما ورود کرد و آن را از سرنوشتی که بیم آن می‌رفت با وقوع انقلاب بر سرش بیاید نجات داد، معنی پیدا می‌کند.
جایی هست برای پیرمردها. هنوز هست. آنها هنوز زندگی می‌کنند، فیلم می‌سازند، هنر خودشان را به نمایش و قضاوت عمومی می‌گذارند. برخلاف بسیاری از همسن‌های خودشان، خانه‌نشین نشده‌اند. تمام نشده‌اند. هنوز در چشم‌هایشان برقی هست وقتی صحبت از یک پروژه جدید را می‌شنوند. هنوز هم عوامل تولیدشان با آنها در تماسند. هنوز هم تقویم کاری دارند. بازنشست نشده‌اند. خودشان را بازنشسته اعلام نمی‌کنند. قرار نیست کنار بکشند. هنوز فیلم می‌سازند.
سال‌هاست سینمای دنیا از نمادگرایی عبور کرده است. دیگر دنیای اینگمار برگمان و توت‌فرنگی‌های وحشی نیست که ساعت بی‌عقربه نشان بدهد و ملت بگویند وای این نماد ماجرای بی‌زمان و مکان است! قصه‌گویی اینقدر اثر دارد که نیاز به این همانی‌سازی دیگر نیست. روزگار پدر نماد «رئیس حکومت» و فلان خانواده نماد «جامعه» برای دهه ۷۰ سینمای ایران بود، برای فیلمسازی کهنه. 
انجمن سینمای جوانان ایران از ابتدای سال ۱۴۰۱، یک رویداد آموزشی و تولید‌محور را برای تربیت فیلمسازها، آموزش آنها و همچنین تولید فیلم‌های کوتاه ژانر‌محور برنامه‌ریزی کرده است که تاکنون چهار دوره از این رویداد، با عنوان اردوی فیلمسازی «ایده تا تولید» انجمن سینمای جوانان ایران به ترتیب در شهرهای بوشهر، همدان، اردبیل و مشهد به میزبانی دفاتر انجمن سینمای جوانان ایران در این چهار شهر برگزار شد. 
یادداشت