سینمای آمریکا در سال ۲۰۲۳ بیش از ۹ میلیارد دلار فروخت تا فاصله خود را با روزهای اوجش کمتر کند.

سینمای ایران در فصل پاییز امسال به‌نوعی غافلگیر شد و شرایط اجتماعی این امکان را رقم نزد تا سینما طبق حیات طبیعی خود به قله‌های بالاتری از میزان مخاطب و فروش برسد.

سینماها طی سه‌شنبه همین هفته، با استقبال نسبتا خوبی مواجه شدند و توانستند 81 هزار مخاطب داشته باشند. اگرچه این تعداد مخاطب برای یک سه‌شنبه سینماها چندان قابل اعتنا نیست اما این عدد 81 هزار مخاطب زمانی ارزشمند تلقی می‌شود.

با فرونشستن گردوغبار اتفاقات اخیر – دست‌کم تا اطلاع ثانوی- و بازگشت تدریجی مردم به زندگی عادی – که هنوز هم به‌صورت کامل رقم نخورده –کسب‌وکار‌های گردوخاک گرفته مشغول تجدید قوا و بازگشت به چرخه تجارتند.

۲۵ اسفند سال ۵۵ وقتی روزنامه کیهان مقاله هرساله‌اش درباره وضعیت سینمای ایران را می‌نوشت، نویسنده‌اش تیتر زد: «سینمای ایران در خم کوچه ورشکستگی» و ذیل این تیتر نوشت: «درست است که تماشاگر فرهنگش کم است و همچنین نمی‌تواند خودش را با فکر و فلان فیلمساز روشنفکر وفق دهد. اما چرا سعی نمی‌شود که این تماشاگر آموزش ببیند. آموزش و آماده کردن تماشاگر برای پذیرفتن افکار جدید، جدا از بازار ارائه سوژه‌های مبتذل سینمای فارسی، بهترین راهی است که می‌توان از آن به نجات سینمای فارسی شتافت.»

هزار و یک‌ چیز برای وضعیتی که سینمای جهان در سال ۲۰۲۲ پیدا کرد و چشم‌اندازی که از این به بعد می‌توان برایش در نظر گرفت تاثیرگذار بودند. شاید بعضی از این عوامل تاثیر‌گذار، بر بستری تاریخی طرح قابل بررسی باشند.

هشتم آذرماه امسال و درحالی‌که سینماهای پایتخت و چند سینمای شهرستان در ولوله تدارک سالن‌های خود جهت پخش بازی فوتبال ایران و آمریکا بودند، سینمای ایران موفق شد از شاخص 300 میلیارد تومان عبور کند و این، برای نخستین‌بار در طول تاریخ سینمای کشور است که گیشه به لحاظ ریالی، این عدد را به خود می‌بیند.