فاطمه باقری خاروانی
سه سال پیش، وقتی برای اولین‌بار اسمم در قرعه‌کشی روضه‌ محرم بیت رهبری درآمد، حسی داشتم شبیه بچه‌ای که بعد از سال‌ها بی‌قراری، یک‌باره آغوش پدر را تجربه می‌کند. آن‌قدر خوشحال بودم که باور نمی‌کردم قرار است در همان مکانی بنشینم که ولی‌امر مسلمین جهان، میزبان عزاداران حسین(ع) است.
اولین مواجهه‌ با آوار و ویرانی ناشی از حملات اسرائیل به تهران، ساختمانی در محله‌ گیشای تهران بود؛ جایی آشنا، نه فقط به‌خاطر نقشه‌ شهر، که به‌خاطر سال‌هایی که نوجوانی‌ام را همان‌جا گذراندم. صبح روز جمعه، سی‌ام خرداد، وقتی صدای انفجار به گوشم خورد و بعد از چند دقیقه شنیدم که گیشا محل اصابت قرار گرفته، ناگهان تمام خاطرات نوجوانی‌ام، مثل فیلمی که روی دور تند گذاشته باشی، از جلوی چشمانم گذشت.
یادداشت