عکاس فلسطینی
در سرزمینی که هر روز آسمانش می‌بارد، اما نه باران، بلکه آتش و دود، دختری زندگی می‌کرد که تصمیم گرفته بود نه تنها زنده بماند، بلکه روایت کند. فاطمه حسونا، ۲۵ ساله، عکاسی بود از دل ویرانی؛ دختری از غزه، با دوربینی ساده و قلبی بزرگ.
یک عکاس فلسطینی از شادی جام‌جهانی تا غم غزه می‌گوید:«یک سال پیش در همین روزها در قطر بودم و با همان لنز و دوربینی که امروز دارم، مسابقات جام جهانی را پوشش می‌دادم. تشویق هواداران، گریه‌های باخت و فریادهای پیروزی را با دوربینم ثبت می‌کردم. اما امروز اینجا محاصره شدم و مجبورم فریادهای مرگ را مستند کنم، از اشک‌ها عکس بگیرم و ثبت کنم... امروز هم بچه‌ها گریه می‌کنند و هم مادران؛ امروز اینجا هیچ تشویقی در کار نیست جز فریاد عزادارانی که شانه‌هایشان از حمل این غمِ بی پایان خسته شده!»
یادداشت