عکاس فلسطینی
در سرزمینی که هر روز آسمانش میبارد، اما نه باران، بلکه آتش و دود، دختری زندگی میکرد که تصمیم گرفته بود نه تنها زنده بماند، بلکه روایت کند. فاطمه حسونا، ۲۵ ساله، عکاسی بود از دل ویرانی؛ دختری از غزه، با دوربینی ساده و قلبی بزرگ.
یک عکاس فلسطینی از شادی جامجهانی تا غم غزه میگوید:«یک سال پیش در همین روزها در قطر بودم و با همان لنز و دوربینی که امروز دارم، مسابقات جام جهانی را پوشش میدادم. تشویق هواداران، گریههای باخت و فریادهای پیروزی را با دوربینم ثبت میکردم. اما امروز اینجا محاصره شدم و مجبورم فریادهای مرگ را مستند کنم، از اشکها عکس بگیرم و ثبت کنم... امروز هم بچهها گریه میکنند و هم مادران؛ امروز اینجا هیچ تشویقی در کار نیست جز فریاد عزادارانی که شانههایشان از حمل این غمِ بی پایان خسته شده!»
اسکوچیچ: به بنبست تاکتیکی نرسیدم!
اولین اطلاعات درباره نفوذی شبکه تحریم کشتیرانی
حسن یزدانی و بازگشتی مطمئن و بیرحم
دیکتاتورها علیه شایع
چرا اردوغان به تهران میآید؟
نیوزیلند شاید خطرناکتر از بلژیک!
کارت بازی ماشاریپوف صادر شد
نظر کارگردان سریال محکوم درباره پژمان جمشیدی
عاطفه در آغوش ایران
اوسمار با جدایی فخریان مخالف نیست
چرا حسن یزدانی را دوست داریم؟
شکست بزرگ در پروژۀ ساماندهی اپوزیسیون در مشهد
پرسپولیس روی نوار برد
پس از شعارها علیه تارتار؛ سرنوشت او به مس گره خورد
سریعترین CTRL + Z مدیریتی تاریخ باشگاه استقلال!
مهلت ثبتنام در آزمون کارشناسیارشد سال ۱۴۰۵ تمدید شد
آشتی دوباره تراکتور با برد
راهکار عجیب مدیرعامل استقلال خوزستان برای درآمدزایی
ایران حمله در سیدنی استرالیا را محکوم کرد
عراقچی: صلح افغانستان تنها از مسیر همگرایی منطقهای محقق میشود
ایران در آستانه نظم جدید جهانی؛ چرا با وجود ظرفیتها از فرصتها بهره نمیبریم؟
مشهد میزبان استقلال - گلگهر میشود؟
عدم وابستگی پرسپولیس به تک مهاجمش
یادداشت








