عماد احمدوند
کشورهای مختلف در تلاش‌اند تا به فناوری‌های راهبردی دست یابند که نشان‌دهنده برتری علمی آن‌ها باشد. در این راستا، نشست «سیاست‌های توسعه فناوری‌های راهبردی در ایران» به بررسی اهمیت برنامه‌ریزی و تأمین مالی برای فعالیت‌های فناورانه پرداخت.
اگر بخواهیم از برترین فناوری‌های روز کشور نام ببریم، به طور قطع نانو در صدر این فهرست قرار می‌گیرد؛ فناوری‌ای که از حدود ۲۰ سال پیش آرام آرام شروع به کار کرد و از نقطه‌ای که جایگاه خاصی در دنیا نداشت، حالا به جایی رسیده است که در رده پنجم جهان از حیث تولید مقالات نانویی ایستاده است.
بعد از تشدید تحریم‌ها و احساس نیاز داخل به تجهیزات و دستگاه‌های موردنیازی که بیشتر وارداتی بودند، محققان داخلی را بر آن داشت تا با تکیه بر دانش دانشجویان و محققان وطنی، روند تولیدات داخلی را رونق ببخشند تا بتوانند باری از دوش تولید داخل بردارند. اما برای تسهیل تولیدات فناورانه و ورود آنها به بازار، اطلاعات دقیقی موردنیاز است که هر فردی قادر به این کار نیست و باید متولی این امر دنبال کارها باشد. این وظیفه سال‌هاست روی دوش‌های کریدور فناوری تا بازار سنگینی می‌کند.
درحال حاضر شرکت‌هایی در داخل داریم که محصولات خود را به کشورهای آمریکایی هم می‌فروشند و حتی با اطلاع شرکت مقصد از فرآیند ریبرند کردن، این کار را انجام می‌دهند و شرکت‌های داخلی به این شکل سعی می‌کنند بخشی از بازار را ازآن خود کنند.
نمایشگاه رونمایی از دستاوردهای استارتاپ‌های کشور در حوزه فناوری نانو فرصتی طلایی را برای شرکت‌های نوپا فراهم کرده تا در میان فناوران دیگر حرفی برای گفتن داشته باشند و همچنین به اشتغالزایی در حوزه فعالیت خود بپردازند.
دانش‌بنیان‌های حوزه نانو از فعال‌ترین حوزه‌های فناوری در کشور هستند و با توجه به ارتقای ایران به پله چهارم دنیا، می‌توان روی این بخش از علم در کشور حساب ویژه‌ای باز کرد.
یادداشت