منصور ارضی در مناجات دیشب مسجد ارک در واکنش به صحبت‌های اخیر پناهیان گفت: «آی کسی که بالای منبر می گویی پیامبر گوشت تلخ بوده، بیچاره خواهی شد، عاقبت به خیر هم نمی شوید.»

بسیاری از سخنرانان ممکن است در یک سخنرانی چندساعته اشتباهات لفظی مرتکب شوند که این اشتباهات به خودی خودی نیاز به عذرخواهی و اصلاح دارد، به‌ویژه اگر که جنبه عمومی گسترده‌ای پیدا کرده و افکار عمومی را جریحه‌دار کرده باشد.

مرحوم طیب حاج‌رضایی فردای ۱۵ خرداد ۴۲ دستگیر شد و پنج‌ماه بعد اعدام شد. فردای اعدام او حوزه‌های علمیه قم، یک روز درس‌شان را تعطیل کرده و برای اولین‌بار به عزاداری برای کسی که روزگاری به عنوان یک جاهل معروف شده بود پرداختند.‌ مرحوم طیب اساسا در سالگرد ۱۵ خرداد زنده نبود که بشود چنین قصه پرجزئیاتی درباره‌‌اش گفت.

برپایی روزانه نماز ظهر و عصر در مسجد دانشگاه در ایام ماه مبارک از برنامه‌های ثابت هیات است. همچنین از اولین روز ماه مبارک به صورت روزانه پناهیان در مسجد دانشگاه به ایراد سخنرانی خواهد پرداخت.

افراد و گروه‌هایی که این روزها را بهترین زمان برای حمله به پناهیان یافته‌اند دو ضرر عمده به جامعه وارد آوردند؛ اول اینکه مسیر بی‌اخلاقی را باز کرده و باب این را گذاشته‌اند که برای نقد یک فرد می‌توان به زندگی خصوصی او سرک کشید ضرر دوم این است که این افراد درواقع مسیر و باب گفت‌وگو را در جامعه بسته‌اند، خطای بزرگی که اثراتش حتما از مورد اول بیشتر است.

پناهیان البته گفتارها و دیدگاه‌های قابل نقد نیز کم نداشته و بارها با صراحت و شفافیت نقد شده است. اما نقد پناهیان کجا و به غارت بردن حیثیت و آبرویش و لجن مال کردن شخصیتش کجا؟