علی نصیریان
«علی نصیریان» یکی از همان شمایل جاوید هنر تصویر در ایران است که توده‌ وسیع مردم از کوچک و بزرگ گرفته تا زن و مرد وی را می‌شناسند و این بازیگر-هنرمند برجسته را تاریخ زنده‌ی هنر نمایش در ایران قلمداد می‌کنند.
تقریباً تمام آنها که پرچم ضدیت با ایدئولوژی (بدون فهم معنایش) را در دست دارند و از اصالت فرد و استقلال شخصیت دم می‌زنند، در پشت نقاب خوش خط و خالشان، چنین تکفیرکنندگان قهاری هستند.
در همنشینی رییس‌جمهور با اصحاب هنر شاهد بروز این واقعیت بودیم که نگاه‌های تنگ‌نظرانه قبلی در دعوت از مهمانان جایش را به فکر و اندیشه‌ تازه و نویی داده که می‌توان در بدو امر از آن به نیکی یاد کرد و بدین واسطه زمینه را برای بروز اتفاقات بهتر مهیا و آماده نمود و از عواقب رسانه‌ایش هم به‌هیچ‌وجه نترسید. 
علی نصیریان درباره تجربیات خود در حوزه بازیگری با اعضای باشگاه مخاطبان موزه سینما گفتگو کرده که بخشی از این صحبت‌ها را در ادامه بخوانید.
علی نصیریان در گفتگوی تصویری با مجله تئاتر توصیه‌های جالبی برای بازیگران سینما، تئاتر و تلویزیون دارد.
این روزها نام علی نصیریان برای نقش‌آفرینی در فیلم «هفت بهارنارنج»، باردیگر بر سر زبان‌ها افتاد. بازیگری که در ۸۸‌‌سالگی، یک‌ داستان عاشقانه را یک‌تنه به جلو پیش برد. این ‌اتفاق اگرچه برای کسی که ۷۱ سال از عمر خود را به شکلی حرفه‌ای در هنر این‌ مملکت مشغول بوده، امری معمول محسوب می‌شود.
«کاتب اعظم» اقتباس از رمان «اعترافات کاتب کشته‌شده» به قلم ساسان ناطق که در هفت پرده، روایتی تازه و بکر از یک واقعه مهم تاریخی را مکتوب کرده است.
حالا و از آن پنج‌تنی که پرویز پرستویی سال‌ها پیش گفته بود، فقط علی نصیریان را داریم. داود رشیدی، عزت‌الله انتظامی و جمشید مشایخی پیش از کشاورز رفته بودند و سینما و تلویزیون بزرگ‌ترهایش را از دست داده بود.
علی نصیریان گفت: بغضم اجازه نمی‌دهد بیش از این درباره این شهید والا مقام سردار قاسم سلیمانی سخن بگویم.
یادداشت