رهبانی، بازیگر: «از نگاه من «شیشلیک» هم به نوعی همان «گاندو» است. این اثر هم مانند «گاندو» یک فیلم عدالت‌خواه است.»

از سال 92، با خواست و پیگیری شهروندان و مردم مطالبه‌گر امیدیه‌ای، یکی از چهره‌های عدالتخواه این شهر وارد شورای شهر امیدیه می‌شود و این ورود آغازی می‌شود بر سلسله‌ای از اتفاقات و جریانات که آخرین تکانه‌های آن، به آتش کشیده شدن خودروی چهره اصلی ماجرا، محمدرضا آقاجری طی یکی دو روز گذشته است.

استنباطم از ایده علی‌اکبری تا جایی که من متوجه شدم این است که از تریبون و موقعیت نمازجمعه به‌عنوان اهرم فشاری برای برخورد با کسانی که متهم هستند، نباید استفاده شود و ائمه‌جمعه اگر هم قرار است در تریبون نمازجمعه درمورد موضوعی صحبت کنند باید زمانی باشد که اتهامات افراد اثبات و مسجل شده باشد.

اعتراضات هفته اخیر و مطالبات اجتماعی عدالتخواهانه، نشان می‌دهد ارزش عدالت و مقابله با تصمیم غلط مسئولان در فضای اجتماعی ما زنده است.

حاج‌آقا لواسانی که از حوالی سال 93 به امامت جمعه لواسان رسید تا حدود 7 سال بعد، یک تفاوت اساسی با بسیاری از ائمه‌جمعه دارد. تفاوتی از جنس مطالبه‌گر بودن، عدالتخواه و ضدفساد بودن. منتها این امام‌جمعه عدالتخواه و به قول بچه‌هایی که دیروز در آخرین نمازجمعه لواسان حاضر بودند، امام‌جمعه مشتی، به دلایلی که هنوز مشخص نیست، از این جایگاه کنار گذاشته شد.

نویسنده تکاپو، گفتار خود را با این جمله آغاز کرده است: «آزادی بزرگ‌ترین آرمان و خواسته ملی مردم ایران در 150سال اخیر است.» (ص1) اما روایت وی، بعد از بیان مفروضات در فصل اول، با جنبش عدالتخواهی(فصل دوم) شروع می‌شود. آیا وی مفهوم عدالت را مترادف با آزادی گرفته است؟ یا اینکه عدالت را به مفهوم آزادی تاویل برده است؟

حالا که شفافیت و امکان نظارت همگانی نیست، هوای همین نظارت نیم بند با شبکه‌های اجتماعی را داشته باشیم که اگر نبود روی همین ها خاک می ریختند و تمام. اگر مسئله مان بدرستی رفع تبعیض است باید آزادی و مصادق آن هم باشد. مثل شبکه های اجتماعی.

این ویدیو مربوط به گلایه سیدمحمد موسوی، رییس یک کارخانه تولیدی، کارآفرین و یکی از خیرین کشور در سال‌های قبل است؛او معتقد است اگر افق عدالتخواهی تغییر و به سمت اصلاح ساختار حرکت کند، سمت و سوی کمک‌های خیرین هم تغییر مثبت خواهد داشت.

درخصوص چگونگی بسترسازی برای نقش‌آفرینی مردم در مبارزه با فساد و تقویت نظارت عمومی، ارزیابی ساختارهای حقوقی مقتضی، واکاوی نقش نهادهای واسط در این میان، جایگاه شفافیت در این مبارزه و نسبت خروجی آن با گفتمان عدالت و... با روح‌الله ایزدخواه، نماینده مردم تهران در مجلس و از طراحان طرح شفافیت آرای نمایندگان به گفت‌وگو نشستیم.

برای تبیین ابعاد زیرساخت مقتضی جهت تسهیل در گزارشگری فساد با عباس سلیمی‌نمین، تحلیلگر سیاسی و مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران به گفت‌وگو نشستیم.

اگرچه نگاه فکری دولت‌ها و مجالس با نحوه رسیدگی به عدالت ارتباط جدی دارد -مثلا دولتی که نئولیبرال‌هایی که عدالت ‌اجتماعی را حرف مفت می‌دانند در آن جولان دهند، کمتر به عدالت اهمیت می‌دهد- اما تجربه دولت‌ها و مجالس پس از انقلاب نشان می‌دهد در «عمل» تفاوت چندان آشکاری نداشته‌اند الا در برخی موارد اندک.

احمدی‌نژاد بیش از هر کاندیدای دیگری نماد عدالتخواهی تعریف می‌شد؛ کاندیدایی که می‌گفت همواره کفش ‌هایش هم‌ بندی است تا موقع نشستن و بستن بند کفش‌هایش فراموش نکند که خادم و خاکسار مردم است. اگرچه زمان وداعش از پاستور نه از عدالتخواهی به‌معنای واقعی‌اش خبری بود و نه حتی از آن کفش‌های بنددار!

رسیدگی به پرونده طبری همان‌طور که امروز پای خیلی از افراد و چهره‌ها را به دادگاه بازکرده ممکن است در آینده هم باعث طرح نام چهره‌های سرشناس‌تری هم بشود و اتفاقی که طبعا کار را بر هسته مرکزی دستگاه قضا بسیار دشوار خواهد کرد.

بعد از انقلاب به‌محض پیروزی انقلاب برخی دوستانی که خیلی ادعای پیروی از فقه و مبانی داشتند در برخی زمینه‌ها برای اجرای عدالت به کتاب «تحریرالوسیله» امام(ره) رجوع کردند و گفتند تحریرالوسیله شما را مدنظر قرار دادیم و قانون کار را بر این اساس تنظیم می‌کنیم.امام(ره) فرمودند این حرف‌ها چیست؟ تحریرالوسیله من برای زمانی است که مسائل حکومتی مطرح نبوده و خارج از قدرت بودیم و اصلا مسائل حکومتی را درنظر نمی‌گرفتیم.

هنگامی که عدالت، تعریف محکمی نداشته باشد، برای کنشگران عدالت نیز نمی‌‌توان حدود و ثغوری تعیین کرد. ضمن آنکه تکثر جریان‌ها و تشویش و پراکندگی افکار باعث می‌‌شود تعریف وحدت‌‌بخش به «سختی» ارائه شود.