عباس قائمی
۷۵ درصد از کل سبد مصرف ویدئویی فرانسوی‌ها و نزدیک به ۷۰ درصد از کل مشاهده ویدئو توسط کانادایی‌ها متعلق به تلویزیون است و سکو‌های پخش خانگی (چه در قالب سرویس‌های اشتراکی و چه رایگان) زیر ۱۵ درصد از کل وقت استفاده از رسانه‌های ویدئویی را در این دو کشور اشغال کرده‌اند.
به نظر می‌رسد باید تاریخ ارتباطات جنگ و جنگ رسانه‌ای را به قبل و بعد از طوفان الاقصی تقسیم کرد؛ چرا‌که این واقعه دریچه‌های جدید و کاملا متفاوتی با دانش مرسوم به روی جهانیان و به طور خاص برای دانشگاهیان باز کرد.
دشمنان ایران، همواره در تلاش بوده‌اند تا «مردم» را مصادره کرده و گروه‌های قلیلی از جامعه را به‌جای اکثریت جا بزنند، اما باید توجه داشت که یکدست پنداشتن این جامعه و نادیده انگاشتن تنوع‌ها و اختلافات، نیز به همین اندازه آدرس غلط و تحلیل خطا به بار خواهد آورد. 
نه‌تنها تفاوت میزان مشارکت در سال۹۶ با ۱۴۰۰، گویای این مساله است که عملکرد دولت دوازدهم باعث و بانی اصلی این کاهش مشارکت است، بلکه هنگامی که مستقیما از خود مردم سوال شده که علت عدم مشارکت خود را بیان کنند، بازهم به همین مساله اشاره مستقیم کرده‌اند.
تولیدکننده رسانه‌ای در داخل کشور معمولا بدون تحلیل از موضوعات حساس و مورد توجه جامعه، نسبت به تولید اثر رسانه‌ای اقدام می‌کند. لذا برای ایجاد جذابیت بیشتر، بسیاری از آنها دست به دامن دیالوگ‌ها یا صحنه‌های «جنجالی» برای تولید حاشیه می‌شوند، چراکه از علایق و سلایق واقعی مردم آگاهی کافی ندارند.
وقتی به عقبه و سابقه‌ بسیاری از هنرمندانی که به دام دشمنان افتاده‌اند، نگاه کنیم، جای یک رفیق و همراه را به‌شدت خالی می‌بینیم. «سنش پایین بود»، «جوگیر شد»، «ظرفیت شهرت نداشت» و... توجیهات پوچی است که اگر یکی از عوامل یا مدیران با این افراد ارتباط دوستانه و موثر داشتند یا اگر داشته‌اند، ادامه می‌یافت، هرگز شاهد این فرارها نبودیم.
یادداشت