شروین فضعلی زاده
افزایش تعداد مخاطبان انیمه در ایران باعث شده است که این محصولات به‌صورت به‌روز با بالاترین کیفیت از طریق اینترنت در اختیار مردم قرار بگیرند. جالب است که عمده آثار سینمایی و خیلی از سریال‌های انیمه، دوبله شده در فضای مجازی وجود دارد و سرعت و کیفیت دوبله‌ها هم واقعا بالا است و در کمترین زمان می‌توان انیمه‌ای به‌روز را با دوبله ایرانی دید. در گزارش پیش رو مهم‌ترین و مشهورترین انیمه‌های یک سال گذشته را بررسی کردیم. 
روزهای عید برای مخاطب ایرانی پر از خاطرات جذاب از برنامه‌ها و سریال‌های تلویزیونی بوده و امسال این ایام با ماه مبارک رمضان تلاقی داشته است.
ویژگی‌های فولکلور ژاپنی منحصربه‌فرد هستند؛ زیرا سلسله‌مراتب واضحی از فولکلور و اسطوره‌ها و افسانه‌های ژاپنی وجود ندارد. عقاید شینتوئیسم و بودیسم در هم می‌آمیزند. برای مثال، تنها کاری که ما می‌توانیم انجام دهیم این است که یک شخصیت بودایی را از یک شخصیت شینتو تشخیص دهیم.
 توجه به اقلیت‌های جامعه در آثار انیمیشن را شاید بتوان یکی از سخت‌ترین بخش‌های تولید چنین آثاری در نظر گرفت.
انیمه پدیده بزرگ قرن بیستم است و ما اکنون از میراث آن لذت می‌بریم. این موضوع نیاز به توضیح و تأمل جامع دارد. انیمه واقعا بی‌نظیر است و مدرسه ملی انیمیشن ژاپنی که بر کل منطقه آسیا تاثیر گذاشته است. 
توجه به نیازهای فرهنگی و سرگرمی بین نوجوان‌های امروز یکی از نکات مهم و تاثیرگذار در ساختار فرهنگی جوامع پیشرفته است.
انیمیشن برخلاف برخی باورها که آن را تنها رسانه‌ای مختص کودکان می‌دانند، مانند رسانه سینما رده‌های مختلف سنی و سلایق متفاوت را پوشش می‌دهد. نوجوانان یکی از دسته‌های سنی و مخاطبان هدف تولیدات انیمیشن هستند که اتفاقا جامعه وسیعی را شامل می‌شوند و باید توجه داشت که به‌دلیل شرایط سنی این گروه، محتوای ارائه‌شده به آنها نیز موضوعی بسیار مهم است.
 انیمیشن سینمایی «لوپتو» سرانجام و پس از طی مسیری عجیب، بالاخره اکران شد تا علاقه‌مندان بتوانند از دیدن یک انیمیشن خانوادگی خوب در سینماها لذت ببرند. اما این راه از تولید تا اکران آسان و ساده طی نشد و هیچ‌کس مانند «محمدحسین صادقی» تهیه‌کننده آن، این سختی‌ها را لمس نکرد و با آنها وارد چالش نشد. به همین دلیل پای صحبت‌های او نشستیم تا از دشواری‌های راه تولید تا اکران بگوید.
این موضوع که انیمیشن ایران نزدیک به هفت دهه سابقه دارد را تقریبا همه می‌دانند، همه! این موضوع هم اظهرمن‌الشمس است که بخش عمده‌ای از ترغیب نسل جدید علاقه‌مندان و فعالان انیمیشن را مدیون داداش سیا و داوود خطر بهرام عظیمی هستیم. نام‌های نورالدین زرین‌کلک و مرتضی ممیز و اسفندیار احمدیه و علی‌اکبر صادقی و مهین جواهریان و خیلی از بزرگان دیگر را هم نمی‌توانیم فراموش کنیم.
ریشه‌های وحشت ژاپنی را می‌توان در داستان‌های ترسناک و ارواح دوران «ادو» و «میجی» جست‌وجو کرد.
یادداشت