حسینی، مدیر انجمن سینمای دفاع‌مقدس گفت:«دیوارنگاره درباره بانک را هم جمع می‌کنند و جایش سه روز خالی می‌ماند.»

آبادان از قدیم و ندیم یک شهر سینمایی بود و حتی قبل از اینکه فیلم‌های زیادی درباره خود این شهر ساخته شوند، مردمش از فیلم‌بازهای حرفه‌ای به حساب می‌آمدند. در سال‌های دور یک سری اتفاقات باعث شد که مردم آبادان نسبت به اکثر شهرهای ایران و حتی پایتخت آن، ارتباط قوی‌تری با سینما پیدا کنند. بعد از اینکه انگلیسی‌ها آمدند و پالایشگاه آبادان را تاسیس کردند، سینما را هم با خودشان آوردند.

بحث سینمای دفاع مقدس بحث اختصاصی و انحصاری سینمای ایران است. چرا؟ آیا در تمام دنیا سینمای جنگی نداریم؟ آیا در تمام دنیا سینمای جنگی حاوی و مدافع ارزش‌های اخلاقی نداریم؟

با گذشت بیش از 30 سال از پایان جنگ ایران و عراق تولیدات فرهنگی که با این موضوع ساخته می‌شود از اهمیت خاصی برخوردار است.

تنش‌های مرزی بین ایران و عراق حداقل از سال ۱۳۳۸ شروع شده بود و تا ۳۰ سال بعد ادامه پیدا کرد.

پیوند سینمای دفاع‌مقدس با مفهوم عاشورا یک پیوند ذاتی است.

فاصله بین سینما و جامعه بیشتر از قبل شده است و انگار این شکل از تعامل باب میل طرفین است. سینما پولش را در‌می‌‌آورد و حاکمیت هم مطمئن است که گزندی نمی‌‌بیند و مردم هم که پول می‌‌دهند تا تفریح کنند و برایشان انگار مهم نیست که حتی نمایی از زندگی‌شان را روی پرده سینما مشاهده کنند.