سینمای ایران
اکنون که ۴۷ سال از برپایی نظام اسلامی در کشور ما میگذرد تعداد فیلمسازان زن روزبهروز در حال افزایش است و برخلاف رژیم پهلوی استمرار دارد؛ اما با همه این تفاصیل، در بعد محتوایی و تماتیک سینمای پساانقلابی ایران در سالهای اخیر کمتر شباهتی به دو دهه ابتدایی و حتی فاصله دهه ۸۰ تا نیمه اول دهه ۹۰ دارد.
سینما در ایران به شکل نیمهصنعتی آن نه در دوران حکومت رضاخان، بلکه چندسال پیش از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ یعنی در نیمه دوم دهه بیست پا گرفت. در آن ایام هنوز فوتبال همچون سینما پدیده نوظهوری برای ایرانیان بهحساب میآمد و به همین خاطر کمتر کسی به فکر توپ، تور و دروازه میافتاد.
سینمای ایران در هفته منتهی به ۱۴ آذر با ثبت ۵۰۸ هزار مخاطب و ۳۹ میلیارد تومان فروش، نسبت به هفته پیش از آن با افتی حدود ۳ میلیارد تومان در گیشه مواجه شد.
اقباشاوی برخلاف طیف قابل توجهی از همکارانش مخالف تفکیک جشنواره به بخشهای ملی و جهانی است ولی انتقال این رویداد به استان فارس و شهر شیراز را به علت بروز جنگ تحمیلی ۱۲ روزه منطقی میداند. ز
در سهسال اخیر هیچ فیلمی از سینمای اجتماعی در اصفهان، مشهد، فارس و... در صدر جدول اکران قرار نگرفته و فیلم کمدی «مردعینکی» در صدر جدولِ تمام شهرهای پرجمعیت کشور (بجز تهران) نشسته است.
بهجز جشنوارههای «فیلم فجر»، «فیلم کوتاه» و «سینما حقیقت» باقی فستیوالهایی که در جغرافیای ایران برگزار میشوند خروجی چندانی در بخش کارگردانی، بازیگری، عوامل پشتصحنه و گروه پستولید ندارند و در زنجیره پرتعداد جشنوارههای داخلی نقش یک مصرفکننده صرف را بازی میکنند.
در دورهای که نظم دوقطبی در دنیا حاکم بود و هیچکس نمیتوانست به آمریکا و شوروی چپ نگاه کند واقعهای در ایران رقم خورد که پشت پا به رسم بیبنیاد دنیای ابرقدرتها زد و تاریخ را زیر و رو کرد.
با ورود به فصل پاییز معلوم شد وضعیت سینما با وضعیت لیگ برتر فوتبال قابلمقایسه است. همانطور که در جدول لیگ برتر فوتبال مدعی جدی برای قهرمانی وجود ندارد، در وضعیت سینمای پاییز هم عزم راسخی برای شکستن آمارهای تابستان دیده نمیشود.
سینمادار ترجیح میدهد سانس بیشتری را به آثار کمدی بدهد به واسطه فروش تضمین شدهاش و سوال اینجاست تا زمانی که یک فیلم خوب غیرکمدی، سانس مناسبی از لحاظ تعداد و ساعت نداشته باشد، مخاطب چطور میتواند از آن استقبال کند؟
علیرضا داودنژاد در گفتوگو با اکبر نبوی در مجله تصویری «قاف» بیان کرد: اوایل انقلاب تا سال ۶۳-۶۴ که فیلم ایرانی در سینما ممنوع شد، فیلم خارجی بیشتر از هر دورهای از تاریخ سینما سالنها را گرفت.
.jpg?v=1760424796)
ناصر تقوایی، فیلمساز، عکاس و نویسنده و از مهمترین چهرههای مؤلف و تأثیرگذار در تاریخ سینمای ایران درگذشت.
سینمای ایران در سال ۱۴۰۰ به دلیل شرایط نابسامان کشور و همهگیری کرونا نتوانست انیمیشنی را روی پرده اکران ببرد و سهم این هنر-صنعت از سبد اکران صفر درصد بود.
نهمین دوره جشن عکاسان سینمای ایران شامگاه جمعه، چهارم مهرماه، با حمایت بانک صادرات ایران و با حضور گستردهای از پیشکسوتان، هنرمندان و مدیران فرهنگی در موزه سینما برگزار شد.
بر اساس عرف سینما، اگر بازیگری در هر سال دو فیلم بازی کند، بازیگر خوششانس و البته پرکار حساب میشود. با این حساب، اگر بازیگری در سی ماه بتواند ۵ فیلم بازی کند، آن دو لقب پرکار و خوششانس را مال خود میکند.
سینمای ۱۴۰۴ در نسبت با ۱۴۰۲ حدود ۲.۲ میلیون بلیت بیشتری فروخته که این نشان از رونق نسبی سینماست.
معمای یاسر!
ماجرای پژمان جمشیدی،قاضی زن و مهدویان
تحلیل مستند «عبای سوخته» از حیات سیاسی شهید بهشتی
دیکتاتورها علیه شایع
فهرست پرترافیک درمانگاه استقلال!
ماشاریپوف در استقلال ماندنی است؟
حسن یزدانی و بازگشتی مطمئن و بیرحم
امتیازاتی که فدای تضاد افکار شد
بنزین برای چه کسانی ۵هزارتومان میشود؟
چرا اردوغان به تهران میآید؟
عمری بازی با آلومینیوم را از دست داد
تردید پرسپولیس در جذب سرگیف
تعرفه واردات خودرو تا پایان ۱۴۰۵ اعلام شد
موتور تراکتور با حسینزاده روشن میشود
فینالیست شدن الوحده بدون مورایس و با حضور ۳ ایرانی
اوسمار با جدایی فخریان مخالف نیست
نظر کارگردان سریال محکوم درباره پژمان جمشیدی
آنچه باید در مورد آلت کوین ها بدانید
خروج نام باکیچ و عمری از لیست پرسپولیس
فلاح، سورپرایز ساپینتو مقابل خیبر؟
بارشهای اخیر کمآبی کشور را جبران نمیکند
اولین برد آبیها مقابل خیبر؛ شرط ماندن در کورس قهرمانی
برگزیدگان دومین جشنواره سراسری نمایش دانشگاه آزاد معرفی شدند
یادداشت
.gif?v=0)
