از هر منظری که به طهماسب و هنر او نگاه کنیم به این نتیجه می‌رسیم که او اگر بهترین دوبلور تاریخ ایران نباشد قطعا یکی از سه هنرمند فعال در این حوزه بود که متناسب با شاخه‌های فعالیت خود، اتفاق‌های خوبی را در این زمینه رقم زد.

نشست مشترک داود منظور، معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه، محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی کشور و جمعی از تهیه کنندگان، کارگردانان، بازیگران سینما و نمایندگان صنوف سینمایی‌ شب گذشته در محل ساختمان برنامه و بودجه برگزار شد.

تا پیش از آنکه اسامی آثار جشنواره فیلم فجر اعلام شود، افراد بسیاری تخمین زدند که در این دوره، به دلیل آنکه فیلمسازان مستقل، جشنواره را تحریم کرده‌اند، باید شاهد آثار تماما ارگانی باشیم.

افتتاحیه سی‌ونهمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران همزمان با آغاز اکران‌های این رویداد برگزار شد.

با بررسی‌های «فرهیختگان» به فهرستی دست یافتیم که از آن تحت‌عنوان فهرست نمایش و اکران سینمایی نام برده می‌شود. فهرستی که شامل 52 فیلم است که در نگاه نخست، متناقض با گفته‌های سخنگوی شورای صنفی جدید، مبنی‌بر نبود فیلم برای نمایش در سینماهاست.

در یک چرخه مافیایی اکران، خصوصا اگر آن چرخه بیشتر از اقتصاد آزاد، به اقتصاد سیاسی وابسته باشد، اینکه اعلام شود کدام فیلم بیشتر فروخته، از اینکه کدام فیلم واقعا بیشتر فروخته باشد، اهمیت بیشتری دارد و همین شکوری‌مقدم و سرتیپی را روبه‌روی هم قرار داد.

الان در سینمای ما همه فیلم‌ها لهو و لعب شده است و از این طریق دنبال پول هستند؛ اما وقتی امثال ما می‌خواهند کار کنند، می‌گویند که سیاه‌نمایی شده است. این شیوه درستی نیست. همان‌قدر که شما از مسائل می‌دانید، به همان میزان یک فرد 18 ساله و باز به همان میزان یک فرد 90 ساله هم می‌دانند.

دولت برای اینکه حسن نیت خود را ثابت کند، می‌تواند به شکل بسته‌های حمایتی یا کمک‌هزینه یا هر چیز دیگری، مشکلات سینماگران را حل کند. مساله دیگر این است که در کشور ما همیشه مدیریت فرهنگی به محض تغییر دولت، عوض می‌شود درصورتی که در دنیا این‌چنین نیست.

طی سال جاری که تمام کشور با کرونا دست‌وپنجه نرم کرده، وزارت ارشاد درگیر چه فعالیت مهم‌تری بوده که نه به معیشت اعضای نه‌چندان زیاد خود پرداخته و نه حمایت جمعی از مکان‌های تحت اداره خود انجام داده است؟

در پی ترور ناجوانمردانه دانشمند شهید محسن فخری‌زاده جمعی از سینماگران با صدور بیانیه‌ای از این اقدام ابراز تأسف کردند.

بی‌عدالتی در حوزه تولید یک فیلم، پیش از آنکه در چرخه تولید و اکران خود را نشان دهد، در زمان بستن تیم تولیدی خود را نشان داده و متناسب با پیشرفت پروژه، اوج گرفته و شاخه‌بندی‌های دیگری را به خود می‌بیند.

سینمای ایران کم‌کم حضور جوان‌ها را پذیرفته و با همان شیب با قدیمی‌ها آرام‌آرام خداحافظی می‌کند. نفوذ اقتصادیون و سرمایه‌داران به سینما نسبت به دهه‌های قبل بیشتر شده و سهم زندگی مردم از سینما هم کمتر شده است.