از مدت‌ها پیش بود که برخی از اقتصاددانان متوجه آن شدند که شرکت‌های فناوری و به اصطلاح غول‌های فناوری در «سیلیکون ولی» با حمایت سرمایه‌های خطرپذیر، عملا به قیمت محصولات خود یارانه می‌پردازند تا زمانی که کاربران نتوانند بدون آنها گذران زندگی کنند. مشکل اینجاست که اقتصاددانان محافظه‌کار در دانشگاه شیکاگو طی 50 سال گذشته اصرار داشتند که در نظام سرمایه‌داری، قیمت‌گذاری غارتگرانه مشکل‌آفرین نیست. اما به نظر می‌رسد در حال حاضر، نسل جدیدی از شکارچیان در حال ظهورند.

سیلیکون‌ولی، محل استقرار بسیاری از بزرگ‌ترین شرکت‌های های‌تک دنیاست و به‌عبارتی، دفتر مرکزی بیش از 30کسب‌وکار و هزاران شرکت استارتاپی در آن قرار گرفته است.

رهبران صنایع مختلف درکنار کار در دانشگاه‌های پژوهشی در منطقه «سایبر ولی» آلمان، در زمینه توسعه فزاینده ماشین‌آلات و دستگاه‌های پیچیده باقابلیت‌های پیشرفته تلاش می‌کنند. منطقه جنوب غرب آلمان از دیرباز از نظر آکادمیک و صنعت وزنه سنگینی برای این کشور بوده است. دانشگاه‌های فنی در کلاس جهانی در کنار غول‌های فناوری جهان از قبیل BMW، Porsche، IBM و Bosch فعالیت می‌کنند اما درحال‌حاضر، ابتکار جدیدی به‌کار گرفته شده تا دو حوزه دانشگاه و صنعت درکنار هم به برقراری همکاری و مشارکت بپردازند و ازاین‌رو بتوان آلمان را به‌عنوان رهبر و سردمدار چهارمین انقلاب صنعتی معرفی کرد.

در سال گذشته چینی‌ها که روند رو به رشد خود را دنبال می‌کردند، توانستند گوی سبقت را از آمریکا بربایند و رتبه نخست کشورهای دنیا در زمینه تولید علم را از آن خود کنند. در آن زمان آمریکا که سال‌ها یکه‌تاز دنیا بود، موضع خود را در معرض خطر دید و باعث شد به فکر بیفتد که جایگاه چندساله خود را از چینی‌ها پس بگیرد.

آمریکا با توجه به اینکه برترین دانشگاه‌های دنیا را در رتبه‌بندی‌های جهانی دراختیار دارد، جای تعجب ندارد که از نظر نوآوری در درجات بالایی قرار گرفته اما این کشورها که معمولا رده‌های پایین‌تری را نسبت به آمریکا ازآن خود کرده‌اند، توانسته‌اند بدون داشتن دانشگاه‌های پیشرو در جهان این کار را انجام دهند و در زمینه نوآوری حرف‌هایی برای گفتن داشته باشند.

در روح هم پیت داکتر ضمن تحسین و توصیفِ شهر نئولیبرال و کارآفرین اما به صورت جدی‌تر و صریح‌تر از قبل یادآوری می‌کند که در شهر کارآفرین و در زیست نئولیبرال مراقب باشید که زندگی کردن (بخوانید شاد بودن) را فراموش نکنید.

برای ایجاد یک زیست‌بوم و تعالی ‌هنرصنعت سینما باید استارتاپ‌های کارآمدی در این حوزه شکل بگیرند، مراکز نوآوری مرتبط با حوزه سینما ایجاد شود، شتاب‌دهنده‌ها تشکیل شده و مسیر حرکت سینماگران هموار شود.