سیده مهدیه قرشی
به دنبال کاهش مستقیم حضور نظامی آمریکا، چین فرصتی مناسب برای گسترش نفوذ خود در غرب آسیا پیدا کرد. سیاست «نفوذ حلزونی» پکن، شامل سرمایه‌گذاری‌های کلان در پروژه‌های انرژی، توسعه زیرساخت و میانجی‌گری دیپلماتیک بوده است.
در دنیای امروز، ناکارآمدی سازمان‌هایی مانند سازمان ملل و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در مواجهه با تهدیدات پیچیده و بحران‌های منطقه‌ای و جهانی، پرسشی اساسی را مطرح می‌کند: آیا این نهاد‌ها توان مقابله با واقعیت‌های نوین امنیتی را دارند؟
یادداشت