سیده آزاده امامی
مدت زیادی بود که آنچه در ادامه بیان خواهم داشت در ذهنم جولان می‌داد و حتی بخش زیادی از آن هم بر صفحه آمده بود، لیکن به دلایلی از تکمیل و ارسال آن برای انتشار تردید داشتم. اما دلایل دیگری ناظر به اوضاع و احوال هفته‌های اخیر اینجانب را به تکمیل و ارسال مطلب متقاعد کرد.
ماجرای شورش شبه‌نظامیان واگنر در روسیه چیزی شبیه کودتای نافرجام ۲۰۱۶ فتح‌الله گولن علیه اردوغان در ترکیه بود؛ کودتایی که کل فرآیند آغاز تا انجام آن در نیمه‌شبی شکل گرفت و فردای آن روز هیچ خبری از کودتا نبود.
این روزها در هیاهوی ماجرای مسمومیت سریالی دانش‌آموزان و در میان انبوه شایعات و تحریف‌ها و اخبار کذب و مغرضانه‌ای که پیرامون این موضوع شکل گرفته، پرسشی معقول نیز مطرح است که اگر از ابتدا به‌نحوی اصولی به آن پرداخته شده بود چه‌بسا مجالی برای جولان هیچ شایعه و تحریف و خبر مغرضانه‌ای از آن قسم که امروز شاهد آن هستیم باقی نمی‌گذاشت و آن سوال از چرایی ورود دیرهنگام دستگاه‌های امنیتی و اطلاع‌رسانی برای کشف علل واقعه و آگاهی‌بخشی به‌موقع به جامعه و کنترل فضای خبری و رسانه‌ای درخصوص این ماجراست. 
یادداشت