سیدمجید امامی
قصه مردم و دولت یا همان سرمایه اجتماعی دولت در جمهوری اسلامی ایران در دهه گذشته به بغرنجترین شرایط خود رسید. کار به آنجا کشید که رسمیترین و متمرکزترین نهاد تعین مردمسالاری یعنی انتخابات، از سوی بسیاری طیفهای سیاسی اجتماعی طرد و حتی برخی وفاداران و منادیان هسته سخت نظام، سودای عبور از آن را داشتند.
منشأ بخشی از مشکلات به لحاظ عملی این است که دولتهای متنوع زمانی که روی کار میآیند خودشان را متعهد به سیاستگذاریها نمیدانند. ابزاری که شما بتوانید بهوسیله آن ساختارهای حکمرانی را تا حدی نسبت به انجام آن سیاستها موظف کنید، فشار افکار عمومی است. بنابراین این سطوح، سطوحی هستند که به ما میگویند سیاستگذاری در چه شرایطی میتواند موفق شود.
معتقدم که «پدیدارشناسی هویت» از «جامعهشناسی هویت» خیلی کارآمدتر است و برای فهم هویت ایرانی ما باید عمیقا به «هستی واقعی جامعه ایران در پهنه تاریخ» متعهد باشیم.
قانون جدید مهریه با خانواده چه میکند؟
هلاکت ابوشباب؛ شادی غزه و خشم رسانههای عبری
دربی تهران ۵۷ ساله شد
بنویسید بنیامین نتانیاهو بخوانید مناخیم بگین
تساوی بدون گل و پرحادثه خیبر و شمس آذر
باکیچ، فخریان و صادقی خط خوردند
تشییع پیکر همسر و فرزند معاون رئیسجمهور
روزی که ایمون زاید جاودانه شد!
آیا در روز حراج جمعه اتفاق عجیبی در اقتصاد ایران افتاد؟
دیدار؛ با چادرِ مادر و شعرهای پدر
امیدوار به تکرار دنیزلی، برانکو و قلعهنویی در دربی ۱۰۶
دربیهای آذرماه چند چند میشود؟
دود از کنده بلند شد!
دربی بدون VAR!
صدرنشینی بانوان تیرانداز دانشگاه آزاد در لیگ برتر
فلاح به «سامان» رسید
صعود سپاهان به صدرجدول با پاس گل رقبا
تاریخ دقیق اجرای اصلاح قیمت بنزین نهایی نشده است
تیم مدعی؛ بحران زده شد!
دود آلودگی در چشم سینما
خوب نبودی سینیور!
اوسمار: امیدوارم از این به بعد هجومیتر باشیم
ساپینتو: زمانی صد در صد خوشحالیم که بازی را ببریم
یادداشت











