سیدمجید امامی
قصه مردم و دولت یا همان سرمایه اجتماعی دولت در جمهوری اسلامی ایران در دهه گذشته به بغرنجترین شرایط خود رسید. کار به آنجا کشید که رسمیترین و متمرکزترین نهاد تعین مردمسالاری یعنی انتخابات، از سوی بسیاری طیفهای سیاسی اجتماعی طرد و حتی برخی وفاداران و منادیان هسته سخت نظام، سودای عبور از آن را داشتند.
منشأ بخشی از مشکلات به لحاظ عملی این است که دولتهای متنوع زمانی که روی کار میآیند خودشان را متعهد به سیاستگذاریها نمیدانند. ابزاری که شما بتوانید بهوسیله آن ساختارهای حکمرانی را تا حدی نسبت به انجام آن سیاستها موظف کنید، فشار افکار عمومی است. بنابراین این سطوح، سطوحی هستند که به ما میگویند سیاستگذاری در چه شرایطی میتواند موفق شود.
معتقدم که «پدیدارشناسی هویت» از «جامعهشناسی هویت» خیلی کارآمدتر است و برای فهم هویت ایرانی ما باید عمیقا به «هستی واقعی جامعه ایران در پهنه تاریخ» متعهد باشیم.
۶۰ نوتیس برای گرفتن ویزای کار و در نهایت ادعای فسخ اندونگ
ماجرای تیراندازی در جشن یهودی در استرالیا چه بود؟
چرا حسن یزدانی را دوست داریم؟
چین ورای کلیشهها
سریعترین CTRL + Z مدیریتی تاریخ باشگاه استقلال!
اتهام سازی علیه ایران در ماجرای حملۀ به جشن یهودیان سیدنی
شکست بزرگ در پروژۀ ساماندهی اپوزیسیون در مشهد
جعفر پناهی متهم به تقلب
جایگاه و مسئولیت یک گزارشگر
هلاکت ۲۰ صهیونیست در تیراندازی جشن حنوکای یهودیان
معمای نیمکتنشینی رامین رضاییان
مشهد میزبان استقلال - گلگهر میشود؟
استاد ایرانی دانشگاه آرکانزاس بهخاطر یک توییت اخراج شد!
احتمال ارتباط داعش با تیراندازی به یهودیان قوت گرفت
بهدنبال حذف ساختارهای زائدیم نه تضعیف شوراها
۸۱ سینمای تهران استفاده نمیشوند!
بازی باخت - باخت اسرائیل در استرالیا
چه کسی میبرد؟ راننده، تأمین اجتماعی یا پلتفرم؟
۸۰ درصد مقالات ایران Q۱ یا Q۲ هستند
بانکها در ۵ ماهه نخست امسال چقدر تسهیلات دادهاند؟
دربارۀ یک سؤال شایع، رپ از زیر زمین بیرون میآید؟
قیمت شیر خام به ۲۹۵۰۰ تومان رسید
پول داشته باش روی بیلبورد نقاره بزن
یادداشت








