سیدحسن تقی‌زاده
کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ نتیجه سیاست جدید انگلستان درباره ایران است که تاریخ حدود ۶ دهه آینده ایران را تعیین کرد؛ کودتایی که رضاخان و سیدضیاءالدین طباطبایی به عنوان عناصر داخلی و لرد ریدینگ (نایب‌السلطنه هند)، ادوین مونتاگ (وزیر هندوستان در لندن) و اردشیر ریپورتر به عنوان عوامل خارجی صحنه‌گردانان اصلی این واقعه بودند.
چرا نویسندگان مقاله اجازه نمی‌دهند خوانندگان روزنامه دست‌کم با دلایلی که همین دو مورخ مطرح تاریخ مشروطه برای اثبات نظر خود، یعنی خشونت‌ورزی افراطی تقی‌زاده، اقامه می‌کنند آشنا شوند و بعد در مورد ادعایی مغایر نظر قاطبه مورخان به قضاوت بنشینند.
در دیدگاه تقی‌زاده درحالی که منطقه و سرزمین مورد نظر در منابع مختلف به اران شهرت دارد، اتخاذ اسم «آذربایجان» ناشی از سوءنیت و سوءقصد دولت عثمانی است.
باید دید دیدار رهبری با افشار را چگونه باید تفسیر کرد؟ دیدار رهبری جهان اسلام با یک فراماسون یا با محققی که عمر خود را صرف خدمت به خاک خود کرد تا مصداقی برای «حب‌الوطن من‌الایمان» باشد.
یادداشت