سمیرا خباز
در تهرانی که از حملات کور صهیونیست‌ها زخم برداشته و کودکانش با صدای پدافند شب‌های پراضطرابی را می‌گذرانند و شهروندانش اخبار امنیت و فعالیت پدافند و نیروهای مردمی برای کشف نفوذی‌ها را دنبال می‌کنند، در یکی از پررفت‌و‌آمدترین میدان‌های شهر، تندیسی برخاسته که از گذشته‌ای دور، پیامی روشن برای امروز دارد: تهدید تو را می‌لرزاند؟ ما تاریخ را داریم. ما آرش را داریم. 
وقتی ظرف کمتر از دو ماه، دو محیط‌بان باسابقه به شهادت می‌رسند، این نه فقط یک تراژدی فردی بلکه نمادی از یک بحران است. بحران در قوانین، در تجهیزات، در امنیت شغلی، و شاید مهم‌تر از همه، در اولویت‌دادن به محیط‌زیست در سطح کلان. شهادت دیده‌بان، درست در آستانه روز جهانی محیط‌زیست، بار دیگر این واقعیت را یادآوری کرد: حفاظت از طبیعت بدون حفاظت از حافظان آن، شعاری بیش نیست.
روایت یکی از مدارس پویاشهر، در محله شوش تهران، مدرسه‌ای که مرهم درد کودکانی آسیب دیده شده است.
یادداشت