سعید روستایی
شاید اگر روستایی حجم استقبال از متری شیش و نیم را تجربه نمی‌کرد، به مانند جعفر پناهی و رسول‌اف بار سفر از کشور را می‌بست، اما مسئله اینجاست که به نظر می‌رسد روستایی فیلمساز زیرزمینی نیست. روستایی می‌داند که اگر می‌خواهد سینمایش دیده شود، الان وقت خوبی برای حضور در اروپا نیست.
بابک پاک‌نیا در یک توییت از تغییرات در حکم قضایی سازندگان «برادران لیلا» خبر داد.
یک جمع‌بندی موجز از تمام آنچه اتفاق افتاده این است که سعید روستایی به همراه تهیه‌کننده فیلمش، با تخطی از قوانین وزارت ارشاد، بدون اجازه وزارتخانه فیلمش را به جشنواره‌ای خارجی فرستاده است. او البته در آن مقطع زمانی به‌خصوص، رفتار چندان عجیبی انجام نداد چون این قانون که اولین نمایش هر فیلم ایرانی لزوما باید در ایران باشد، به‌طور عمدی در دولت حسن روحانی متروک شد و این یک دوپینگ آشکار به سینمای جشنواره‌پسند ایران بود. اعتراض‌ها به نادیده گرفته شدن عمدی این قانون در زمان روی کار بودن دولت حسن روحانی هم در جریان بود اما خود اعتراض‌ها هم نادیده گرفته می‌شد و در دولت جدید، به این اعتراض‌ها توجه شد.
با اعلام حکم ۶ ماه حبس، پنج سال ممنوعیت از ملاقات با اهالی سینما و حضور اجباری در دانشگاه صدا و سیمای قم برای «سعید روستایی» کانون کارگردانان و خانه سینما هر کدام با انتشار اعلامیه‌ای جداگانه به این حکم واکنش نشان دادند.
روزنامه اعتماد مدعی شد جواد نوروزبیگی، تهیه‌کننده «برادران لیلا» هم برای تولید و انتشار این فیلم به ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شده است.
ساعتی قبل، اعتمادآنلاین خبری درباره محکومیت سعید روستایی، کارگردان سینما منتشر کرد؛ اما این خبر دقایقی پیش، از وبسایت اعتمادآنلاین حذف شد.
سعید روستایی به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به ۶ ماه حبس تعزیری محکوم شد.
شهرتی که «برادران لیلا» در نوروز۱۴۰۲ به دست آورد بیشتر مدیون کانالی است که برای معرفی و عرضه خودش انتخاب کرد؛ بیانیه‌های سیاسی داخل فیلم، باب طبع شبکه اجتماعی زیسته در فضای مجازی است و شتاب‌دهنده این شهرت هم متاثر از اتفاقات و حواشی‌ای بود که از مدت‌ها قبل و به واسطه عدم اکران آن به وجود آمده بود.
من قرار است درمورد فیلمی بنویسم که حتی دانلودش هم نکرده‌ام! بالاخره ۲۲ سال در مطبوعات نوشته‌ایم. وقتش نرسیده که یک بار هم به شیوه استاد پیش برویم؟ 
خانواده‌ای که سعید روستایی نشان داده، به گفته خودش روایتی از خانواده‌های ایرانی است. خانواده‌ای آشفته که هر روز در منجلاب اقتصادی و فقر غرق می‌شوند و چاره‌ای هم برای رهایی از بحران نیست. احترام در این خانواده تعریف نشده است و همه‌چیز به گردن وضع موجود میفتد.
فیلم‌های توقیفی حالا دیگر به جزئی ثابت از چالش‌های مدیریت‌ سینمایی در ادوار مختلف تبدیل شده است.
برادران لیلا در فرانسه، ۷۰۷ هزار و ۸۴۲ دلار فروخت. اگر شاخص قیمت دلار در شرایط کنونی را ۳۶ هزار تومان در نظر بگیریم، متوجه می‌شویم که اکران این فیلم در فرانسه، ۲۵ میلیارد و ۴۸۳ میلیون تومان عایدی داشته است.  
دو نکته را فهمیدیم یا بهتر است گفته شود توانستیم به کسانی که انکار می‌کردند ثابت کنیم. اول اینکه جشنواره کن و البته رویدادهای دیگر هنری و سینمایی دنیا، برخلاف ادعای خودشان و تصور خیلی از داخلی‌های ما، صرفا براساس معیارهای هنری برگزار نمی‌شوند و جایزه نمی‌دهند. آنها کاملا سیاسی هستند. نکته دوم نقش‌آفرینی اصغر فرهادی به‌عنوان داور این رویداد بود.
این دوره از جشنواره کن برای ما ایرانی‌ها، از جهاتی کنجکاوی برانگیز است؛ اول اینکه فیلم «برادران لیلا» به کارگردانی سعید روستایی در این رویداد سینمایی حضور دارد و دیگر اینکه اصغر فرهادی یکی از داوران بخش اصلی جشنواره است.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، چنین تصوری وجود داشت که می‌توان حضور سینمای ایران در مجامع بین‌المللی را ابزاری برای جلب نظر مردم و به‌خصوص نخبگان سایر نقاط دنیا به کشور خودمان قرار داد.
1 2
یادداشت