سعید آجورلو
اقدام آقای پزشکیان در مورد آقای دبیری، تا حدی بازگشت به معنای اولیه‌ خود دولت آقای پزشکیان بود. ایشان از یک مرام و مسلک متکی به نهج‌البلاغه صحبت می‌کرد و حالا به نظر من، با این کار شاید تلاش می‌کند مسئله‌ عاملیت دولت را تا حدودی حل کند و به دولت معنا بدهد.
با این وجود اینکه نمی‌توان تصویر و تعریف یک‌سویه از اوضاع و احوال سیاست داخلی کشور در سال ۱۴۰۴ ارائه داد و حکم کلی برای آن صادر کرد. اما کلان‌مسئله‌هایی در فضای سیاسی کشور وجود دارد که هنوز حل نشده و در سال پیش‌رو نیز باید برای آن‌ها برنامه‌ریزی و تدبیر داشت.
سعید آجورلو در گفت‌وگو با فرهیختگان در رابطه با پدیده جولانی و تحریرالشام جدید گفت: یکی مسئله برندینگ است، دیگری مسئله فکری و عقیدتی این گروه و سوم هم احتمالاً مباحث سیاسی مربوط به جولانی و تحریرالشام. به نظر من از نظر رسانه و برندینگ، جولانی درواقع نماد دستکاری واقعیت توسط رسانه‌های غربی است.
انتخابات مجلس دوازدهم زنگ‌خطر را در مورد کاهش میزان مشارکت به صدا درآورد.
سعید آجورلو، فعال سیاسی در صفحه ایکس(توئیتر) خود نوشت:«اولین سوال کمیسیون فرهنگی مجلس دوازدهم می تواند این باشد که چرا در این سال‌ها سینمای ایران فیلم خوب نداشته و چرا به این میزان افول کرده است؟ اگر این سوال تثبیت و گسترده شود، می توان به عبور از وضع موجود امیدوار بود.»
این روزها و پس از حوادث پاییز ۱۴۰۱ جامعه ایران بیش از پیش با شکاف‌هایی روبه‌رو است که وحدت و همدلی بین مردم را نشانه رفته و اگر همه آحاد مردم مواجهه مناسبی با این پرتگاه‌های گوناگون و متعدد نداشته باشند ممکن است جامعه را به‌سمت دره‌هایی خطرناک سوق بدهند و منجر به آسیب‌های فراوانی شوند که جبران هزینه‌های آن به‌سادگی ممکن نخواهد بود.
بیان علنی در اولویت نبودن توافق هسته‌ای با ایران از سوی دولت آمریکا در طول یک‌دهه اخیر تقریبا کم‌سابقه بوده است. دلیل آنچه مسئولان مختلف آمریکایی از بایدن تا مالی و کربی به زبان می‌آورند، چیست؟ با پاسخ به این سوال آغاز می‌کنم و در ادامه به لزوم تحول در نگاه به برجام در تهران هم می‌پردازم. 
سعید آجورلو، مدیرمسئول روزنامه «صبح‌نو» در گفت‌و‌گو با ‌«فرهیختگان» از ملزومات عبور از شرایط فعلی می‌گوید.
به بهانه تحولات تلخ و در ادامه سلسله‌نشست‌هایی که در «فرهیختگان» با صاحب‌نظران حوزه‌های سیاسی و اجتماعی دراین‌باره داشته‌ایم، این‌بار با سعید آجورلو، استاد دانشگاه و کارشناس مسائل سیاسی گفت‌وگو کرده‌ایم.
صحبت رئیسی تحت این امر که دولت آینده دولت وفاق خواهد بود درواقع در ادامه فرمایشات رهبری است که در مراسم تنفیذ عنوان کردند دولت باید مظهر وفاق باشد. یعنی حس می‌کنم رئیسی با آگاهی از خواسته رهبری که به‌صورت عیان بیان شد، این موضوع را بحث و عنوان کردند. همان‌طور که بیان کردید در دورانی هستیم که شکافی بین دولت و مردم به وجود آمده و ما چالش سرمایه اجتماعی را داریم. مساله مردمی شدن دولت که مورد نظر رئیسی است ابعاد مختلفی دارد.
جامعه از فقدان یک سیاستگذاری منسجم و منصفانه رنج می‌برد و از نبود ایده‌های خلاقانه و مسئولانه برای بالابردن کیفیت زندگی خود گلایه و شکایت دارد. به بیانی دیگر، احساس نمی‌کند که دولت در جهت کم‌کردن مسائل و مشکلات و بهبود شاخص‌های زندگی، اراده و توانایی دارد. چرا کار دولت حسن روحانی به اینجا رسید؟
نامه آقای خوئینی‌ها همان‌گونه که گفته شد پایان سیاست‌ورزی رسمی و ورود به دالان اپوزیسیون‌نمایی است؛ واکنشی به شکست در انتخابات مجلس، پیش‌دستی برای قبول‌نکردن مسوولیت شکست‌های بعدی، فرافکنی در پذیرفتن مسوولیت نهادهایی که در اختیار اصلاح‌طلبان بوده و تلاش برای رادیکال‌کردن اصلاحات و نسخه جدید خروج از نظام است.
جدال میان قدرت‌گرایی/جامعه‌گرایی در اصلاح‌طلبان جدی و عمیق است؛ جدالی که نتیجه‌اش سرنوشت اصلاح‌طلبی در ایران را تعیین می‌کند.
یادداشت