سریال «ستایش»
بهمن زندی، استاد دانشگاه و زبانشناس، در نشستی با موضوع نام‌ شخصیت‌ها در سریال‌ها، به بررسی تاﺛیر احتمالی سریال‌ها بر انتخاب نام برای فرزندان از سوی والدین پرداخته است.
یکی از کارکردهای مهم رسانه‌ها به‌ویژه تلویزیون سویه سرگرم‌کنندگی آن است، موضوعی که بارها در همین صفحات به اهمیت راهبردی آن در رسانه ملی پرداختیم.آنچه در تصور عموم هم از این جعبه جادو وجود دارد، ایجاد سرگرمی و لحظات مفرح است.
این سریال یک درام خانوادگی است که کاملا نبض مخاطب را با قصه‌اش در اختیار دارد. به نظرم به همین دلایل است که مخاطبان پیگیر این سریال هستند و بازپخش آن را هم می‌بینند.
اگر حشمت فردوس را از سریال ستایش به سریالی دیگر بیاورند و نامش را یاور بگذارند، از یک منبع ناتمام جذابیت برداشت مجدد شده است. مشکل اصلی اراده‌ای است که معطوف به ساخت این سریال شد؛ یک تفکر تقلیدپرست که از ساختار فیلمفارسی می‌آید.
با وجود آزادی‌ها و تنوع و گستردگی امکان دسترسی به شبکه‌ها و سریال‌های مختلف اما خیال راحت خانواده‌ها برای تماشای تولیدات ایرانی برخلاف برخی سریال‌های تهیه‌شده در منطقه، نمایش فرهنگ و آداب و سنن ایرانی، نقش‌آفرینی خوب هنرمندان در مقایسه با برخی سریال‌های عربی و کیفیت پایین آنها بین مخاطبان است که موجب اقبال به این فیلم‌ها و سریال‌ها شده است.
در این گزارش نگاهی داریم به پربیننده‌های سالی که گذشت. بعضی از اعدادی که جلوی نام برنامه‌ها آمده، شگفت‌انگیز است و حضور یا غیبت برخی برنامه‌ها هم تعجب‌آور.
داریوش ارجمند، سعید سلطانی، آرمان زرین‌کوب، قربان نجفی و مهدی میامی همراه با امید علیمردانی وارد سالن شدند. نکته مهم این نشست عدم حضور بازیگران زن این سریال بود، در‌حالی‌که فقط نرگس محمدی خارج از ایران بود.
نشست سریال ستایش امروز با حضور تعدادی از عوامل برگزار شد و واکنش‌های تند داریوش ارجمند با رسانه‌ها و عزت‌الله ضرغامی در دفاع تمام‌قد از این سریال از نکات جالب آن بود.
کنجکاوی اجتماعی مساله مهمی است که در سطوح گوناگون بر زندگی ایرانیان موثر بوده است.
فارغ از تمام این حواشی، طرح یک سوال درمورد سریال ستایش مطرح است که چگونه می‌شود سریالی به‌رغم انتقادهایی که به فیلمنامه، قاب‌بندی‌ها و حتی گاف‌های متعدد مطرح می‌شود، همچنان با اقبال مخاطب همراه باشد.
یادداشت