زینب محمدی
فیلم «پیرپسر» با تمرکز بر جذابیت شر در انسان‌ها، به‌ویژه در حضور زنی معماگون، پیوندی روان‌شناسانه میان فروید، داستایوفسکی و سینمای ایران ترسیم می‌کند و روایتگر فروپاشی اخلاقی در سایه تمنای پنهان و زخم‌های شخصیت‌هاست.
یادداشت