رپ‌خوانی
عموما رپرها آثاری که خلق می‌کنند از خودشان است. به‌عبارتی از صفر تا صد با خود اوست، اگر شعری باشد خودش می‌نویسد، اگر آهنگسازی متناسب بلد باشد خودش انجام می‌دهد، این هنری است که از کف خیابان و دل جامعه بیرون می‌آید.
یک‌سری سرمایه‌دارهای خاص هستند، ایرانی‌ها یا ترک‌هایی که فارسی آموخته‌اند، ایرانی‌ها را مجاب می‌کنند آنجا خانه بخرند و سرمایه‌گذاری کنند و اقتصاد ایران را به‌نحوی فلج کنند، بدون اینکه دولت متوجه شود یا دیر متوجه می‌شود که رکب از کجا خورده.
سال گذشته بود که گزارشی در «فرهیختگان» با عنوان «مصرف موسیقی ایرانی‌ها به روایت آمار» منتشر شد و در آن در سوالی از مخاطبان موسیقی درمورد سبک موسیقی موردعلاقه‌شان سوال شد: «بیشتر به چه سبک موسیقی‌ای گوش می‌کنید؟» در اولویت اول ۴۶.۲درصد مخاطبان موسیقی گفته‌اند که بیشتر به موسیقی سنتی گوش می‌دهند، ۳۷.۱درصد نیز بیشتر به پاپ ایرانی، ۹.۶درصد راک و رپ ایرانی و در مراحل بعدی به ترتیب به موسیقی کلاسیک خارجی پاپ، راک و رپ خارجی گوش می‌دهند.
یادداشت