عید در زمانه هشتگ‌ها و در مواجهه با شبکه‌های اجتماعی و همسایگی فضای مجازی شکل می‌گیرد و آن خانه‌ها و نذردادن‌ها و مولودی‌خوانی‌ها، انگار شعبه‌ای هم در فضای مجازی دارند.

جشن بزرگ غدیر امسال هم مثل سال قبل باشکوه بود. اینجا جایی نیست که بشود گفت حکومت با اتوبوس از جاهای دیگر آدم آورده تا جمعیت را زیاد کند.

مناسک می‌سازند! دین را توده‌ ای کرده‌اند! هسته‌ های کوچک دین‌داری را لگدمال می‌کنند! اینها شاید سرفصل‌ نقدهایی است که این روزها بر گردهمایی‌هایی از جنس میهمانی 10 کیلومتری و 8 کیلومتری و 5 کیلومتری و هر چند کیلومتری‌اش می‌تازند به زیر اخیه می‌کشندش!

می‌گویند جامعه ایرانی شاد نیست. برنامه برای سوگواری هست اما کمتر به شادی توجه می‌شود. آیا شادی جمعی نیاز یک جامعه محسوب می‌شود؟

برای دومین سال پیاپی در روز عید مبارک‌ غدیرخم، اجتماع بزرگ انسانی در سراسر کشور برپا شد و خیابان‌های ایران با شور و شوق خانواده‌ها گره ‌خورد.