نژادپرستی یک ساختار خاص تاریخی در قدرت جهانی مدرن است که نتیجه آن ایجاد سلسله مراتبی در بین انسان‌ها و تایید برتری سفیدپوستان است. این اتفاق دارای پیامدهای مادی و معرفت‌شناختی گسترده‌ای در زمان حال است که یکی از آنها تولید و طبیعی‌سازی مواضع سوژه‌ای سفید و نژادی در گفتمان دانشگاهی است.

«سند جامع روابط علمی بین‌المللی جمهوری اسلامی ایران» نیمه اسفندماه 96 در 5 ماده و 2 تبصره به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید و اردیبهشت‌ماه 97 برای اجرا ابلاغ شد.

روابط چین و ایران به‌طور جدایی‌ناپذیری در حوزه‌های اقتصادی، سیاسی و فرهنگی آسیا درهم‌تنیده شده است. از زمان راه‌اندازی ابتکار کمربند-جاده در سال 2013، چین علاقه زیادی به ایران، فراتر از منابع انرژی این کشور، نشان داده است.

سیاست‌های هرکشور در نظام بین‌الملل بر اساس قدرت نرم سنجیده می‌شود.

سند 25 ساله همکاری ایران و چین می‌تواند آغازی برای ارتقای جایگاه تهران در مناسبات با پکن باشد و سبب شود جمهوری اسلامی ایران به شریکی نزدیک‌تر از عربستان سعودی برای جمهوری خلق چین تبدیل شود. 

فضای کنونی فضای بحران قدرت هژمون است یعنی آمریکا در یک فضای بحرانی قرار گرفته است که این فضای بحرانی آمریکا را در یک وضعیت‌گذار -یا درون همان قدرت هژمون یا در سطح جهانی‌اش- قرار می‌دهد. شکل ظاهری‌اش تغییر قدرت از جمهوری‌خواهان به بایدن است اما بحران‌های داخلی‌اش که محصول لیبرال دموکراسی است، دارد [لیبرال دموکراسی] آمریکا را از صادراتی‌ بودن می‌اندازد و به نوعی [به ایدئولوژی آمریکایی] خدشه وارد می‌کند.

اگر دولت‌ها از راهبردهای رسمی دیپلماسی عمومی و فرهنگی برای ارتباط دولت با مردم و اثرگذاری بر اذهان آنها استفاده می‌کنند، نویسندگان با هنر و قلم‌فرسایی خود ارتباطات غیررسمی مردم با مردم(People to People) را تسهیل و اثرگذاری بر قلوب و اذهان(Hearts & Minds) را فراهم می‌کنند.

اگرچه تحریم‌ها مشکلاتی را ایجاد کرده و در آن شکی نیست، ولی به اعتراف سیاستمداران و اندیشکده‌های غربی با توجه به فشار شدید تحریم‌ها، آنچه می‌خواستند نشده و نخواهد شد.

توسعه زیرساخت‌های ایران و همکاری با کشورهای همسایه و منطقه، بزرگ‌ترین مانع دربرابر تحریم‌های آمریکا خواهد بود و بر همین اساس آمریکا تلاش خود برای عدم‌حصول توافق تهران- پکن را در دستورکار قرار خواهد داد.

اگر ترامپ با توجه به فرصت 6ماهه باقی‌مانده تا انتخابات ریاست‌جمهوری موفق به مهار چالش‌ها نشود کار سختی را برای پیروزی درپیش خواهد داشت.

امروزه دیگر رسانه مانند گذشته فقط بازتاب دهنده رفتار سیاستمداران و کشورها نیستند، بلکه به‌ عنوان بازیگران فعال در میدان سیاست در تصمیم‌سازی و حتی تصمیم‌گیری‌ها نقش مؤثری ایفا می‌کنند.