روابط ایران و آمریکا
با بازگشت مجدد ترامپ به قدرت، احتمال بازگشت سیاست فشار حداکثری علیه ایران افزایش یافته است؛ در این استراتژی که با تغییرات و تشدید‌هایی همراه خواهد بود، اعمال محدودیت در صادرات نفت، محدود کردن نفوذ منطقه‌ای، افزایش فشار اقتصادی، اعمال تحریم‌های جدید علیه صنایع و مقامات کلیدی، تلاش برای انزوای منطقه‌ای و بین‌المللی، در نظر گرفتن تهدید نظامی و فشار به متحدان عرب برای همکاری با آمریکا در مهار ایران، در نظر گرفته خواهد شد.
آمریکایی‌ها در گذشته تسلطی بر ایران داشته‌اند که کم‌نظیر بوده است. با وقوع انقلاب اسلامی آن‌ها نه‌تنها یکی از مستحکم‌ترین قلعه‌های خود در جهان را از دست دادند، بلکه امواج، تأثیرات و رفتار این بازیگر جدید، تهدیدی برای سلطه‌گری آمریکا در دیگر نقاط ایجاد کرد. واشنگتن دوران شیرین تسلط بر تهران را فراموش نکرده و نمی‌خواهد هزینه‌هایش برای مقابله با ایران پس از تقریباً پنج دهه بی‌ثمر باشند.
پایگاه خبری انگلیسی در گزارشی ادعا کرد: مقامات بلندپایه ریاض در انتقال پیام‌ها میان ایران و آمریکا نقش بسزایی داشته‌اند.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس با بیان اینکه آمریکا باید بداند که روحانی رفته‌ است، گفت: ظریف و روحانی با تفکر نزدیک به غرب، با رأی مردم از صحنه سیاسی حذف شده‌اند.
بهینه‌ترین روش ایجاد توافق با آمریکا علاوه‌بر «زمان»، منفعتی کردن اختلاف طرفین است. در حالت عادی، دو کشور می‌توانند با کنار گذاشتن اختلافات هویتی و ایدئولوژیک از یک‌سو و نگاه کلان، به‌دنبال حل همیشگی و نه مقطعی مشکلات ضروری بروند. اما نه ایران و نه آمریکا به‌دلایلی که ذکر شد، اگر هم اراده کنند، نمی‌توانند اختلافات خود را کنار بگذارند.
یادداشت